ΛΥΚΑΩΝΕΣ part 6

ΛΥΚΑΩΝΕΣ

ΛΥΚΑΩΝΕΣ part 6

Σε αυτό το άρθρο θα δώσω και άλλες πληροφορίες για τους Λυκάωνες όπου αποδεικνύουν ότι υπήρξαν αλλά και υπάρχουν…. Γιατί σαν ανθρώπινος πολιτισμός δεν έχουμε απτές αποδείξεις από Λυκάωνες ή φωτογραφίες που να δείχνουν Λυκάωνες; Αν και οι Λυκάωνες υπάρχουν, γιατί κάποιο κράτος δεν έχει αιχμαλωτίσει  έναν από αυτούς; Ενας από τους λόγους που δεν έχουν αιχμαλωτίσει έναν ή και παραπάνω Λυκάωνες είναι ότι έχουν ανθρώπινη μορφή και είναι αδύνατον να αναγνωριστούν. Ξέρουν ότι οι ίδιοι αν αποκαλύπτουν ότι θα κυνηγηθούν από τους ανθρώπους.

Σύμφωνα με θρύλους …

Λέγεται στην μυθολογία – λαογραφία της Δανίας όλοι οι Δανοί Λυκάωνες ήταν Λυκάωνες από τη γέννηση τους, και όχι από κάποια εξωτερική επιρροή (είτε πρόκειται για κατάρα, δάγκωμα, κλπ). Αυτό που λέει ο μύθος όμως,  είναι ότι δεν έχουν γεννηθεί από τους θηλυκούς Λυκάωνες, αλλά μάλλον από μια ανθρώπινη μητέρα που υφίσταται ένα μαγικό τελετουργικό που θα προκαλέσει ώστε το παιδί της να γίνει ένας λυκάνθρωπος. Οι τελετές αυτές γινόντουσαν για να ανακουφίσει τον πόνο της μητέρας κατά τη διάρκεια της γέννησης του παιδιού, ωστόσο ήταν άγνωστο και περίεργο ότι από την μαγική παρενέργεια ήταν ότι το παιδί κατέληγε να είναι όχι αρκετά ανθρώπινο!!!! Πόσες μητέρες το έκαναν αυτό το τελετουργικό,  παρόλο που γνώριζαν ότι θα μπορούσε να αλλάξει το αγέννητο παιδί τους είναι ασαφής.

Στην πραγματικότητα,  ωστόσο,  όταν το παιδί γεννιόταν από αυτές τις μητέρες, δεν είναι ήταν όλοι τους Λυκάωνες ( Λυκάνθρωποι ) . Στην πραγματικότητα, μόνο το ανδρικό φύλο κατέληγε να γίνεται Λυκάωνας. Τα θηλυκά ήταν στην πραγματικότητα πολύ διαφορετικά, όπου και τα αποκαλούσαν << φοράδες >>.  Στη διάρκεια της ημέρας λέγεται ότι τα παιδιά Λυκάωνες  έπαιρναν την ανθρώπινη μορφή,  όμως το βράδυ,  άλλαζαν στην μορφή του Λύκου χωρίς να το θέλουν αυτό. Η φοράδα (ή μερικές φορές ονομαζόταν “Mare” – Μαρε-ι ), δεν ήταν ακριβώς μια γυναίκα Λυκάωνας, αλλά μάλλον κάτι άλλο εντελώς διαφορετικό. Η φοράδα ήταν ένα πλάσμα που θεωρήθηκε  από την μυθολογία-λαογραφία της Δανίας << υπερφυσικό πνεύμα >> και τα βράδια καθόντουσαν  στα στήθη των ανθρώπων ασφυκτικά κάνοντας τους να ασφυκτιούν, εμείς εδώ στην Ελλάδα την ξέρουμε ως Μόρα ή Βραχνά!!!! Όμως στην Δανία αλλά και σε άλλα πολλά κράτη από αυτό το πλάσμα βγήκε η λέξη<<  NIGHTMARA – NIGHTMARE >> NIGHT = NYXTA, MARE =MEΡ το όνομα του γυναίκειου αυτού πλάσματος οπότε όλο μαζί μας δίνει την λέξη NIGHTMARE!!!! Oπου πολλοί την μεταφράζουν στα Ελληνικά ως την γνωστή ονομασία Εφιάλτης!!!! Αυτό όμως το έκαναν οι Έλληνες από τον γνωστό προδότη της Σπάρτης όπου πρόδωσε το πέρασμα στους Πέρσες  για να σκοτώσουν τους 300 του Λεωνίδα. Έτσι στην Ελλάδα όταν θέλουμε να πούμε ότι κάτι κακό επισκέφτηκε τα όνειρα μας ή κάποια Μόρα το ονομάζουμε Εφιάλτες ή Εφιάλτη, μα η σωστή ονομασία λέγεται της Μόρας είναι NΙGHTMARE που σημαίνει κατά γράμμα η << Νυχτιά της Μερ >>!!!!

ΛΥΚΑΩΝΑΣ ΔΑΣΟΣ

 

 Οι σχέσεις μεταξύ ανθρώπων και ζώων χρονολογείται από την αρχή του χρόνου, και ο χρόνος αλλάζει τη σχέση αυτή με τον καιρό πιστεύουν κάποιοι. Και πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι  μια τέτοια περίεργη τροπή στην ανάπτυξη  των μύθων δημιουργήθηκε – ο Λυκάωνας – λυκάνθρωπος!!!!

Για τον άνθρωπο να μετατραπεί σε ένα πλάσμα όπως λύκος θεωρείται μια πράξη φαντασίας!!!!  Αλλά τι γίνεται με το παρελθόν;  Σκεφτείτε τι γνωρίζουμε σήμερα,  ότι κανένας άνθρωπος δεν έχει ποτέ τεκμηριωθεί σε φυσική μορφή-μετατόπιση.

Μυθικά όντα, παράξενα θεάσεις, παραμύθια, συγγραφείς, και οι συγγραφείς ταινιών  με περίτεχνες  υπερβολές όπου το ένα μετά το άλλο έχουν συσσωρευτεί και αποτελούν το μύθο που γνωρίζουμε σήμερα ο λυκάνθρωπος. Είναι όμως έτσι  ή δεν είναι διότι εκτός από την κακία όπου δείχνουν να έχουν τα πλάσματα αυτά για τον άνθρωπο και την ωμή βαρβαρότητα τους σε όλα τα άλλα όλες οι λαϊκές δοξασίες ανά τον κόσμο συμφωνούν ότι οι Λυκάωνες  ( Λυκάνθρωποι ) είναι απλά και ντροπαλά πλάσματα!!!!!

Αλλά για όλα αυτά, και όλα τα επιχειρήματα που μπορεί να κάνει ο Λυκάωνας μπορεί να είναι απλώς ένα δημιούργημα της λαϊκής παράδοσης και θρύλων, όπου είναι ένα πράγμα που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Δεδομένου ότι ο χρόνος έχει προχωρήσει, και οι άνθρωποι έχουν προχωρήσει, εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές παρατηρήσεις και μύθοι για αυτά τα πλάσματα όσο για κανέναν άλλο….. Όταν όμως ένα τέτοιο γεγονός επιμένει για τόσο πολύ καιρό να υπάρχει, γενικά υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτό δεν νομίζετε!;!

Είτε θέλετε να το πιστέψετε είτε όχι, ένα είναι το γεγονός χωρίς αμφιβολία …

Σχεδόν κάθε αρχαίος και σύγχρονος πολιτισμός έχει ιστορίες και θρύλους από Λυκάωνες όπου στην πλειοψηφία δείχνουν  να είναι αληθοφανείς!!!!

ΠΑΤΗΜΑΣΙΑ ΛΥΚΟΥ

 Πατημασιά από τεράστιο λύκο που λέμε κάποιοι ότι είναι από Λυκάωνες!!!!

 SE Schlosser ( Σ.Ε. ΣΛΟΣΣΕΡ )

 Ο Σλόσσερ αναφέρει:

 << Κάποτε υπήρχε μια όμορφη κοπέλα αρραβωνιασμένη με έναν στρατιώτη που τράβηξε την προσοχή ενός κακού ξυλοκόπου που είχε πουλήσει την ψυχή του στο διάβολο για να έχει την ικανότητα να μετατρέψει τον εαυτό του σε λύκο κατά βούληση. Μια μέρα πήγε σε αυτό το κορίτσι στο σπίτι της και την  πλησίασε  λέγοντας της ότι την αγαπά και να πάει να μείνει μαζί του. Η κοπέλα αρνήθηκε, απορρίπτοντας την αγάπη του. Μα εκείνος αγρίεψε και άρχισε να επιμένει….

Οι κραυγές του κοριτσιού ακούστηκαν σε όλο το χωριό από τον τρόμο της, ο αρραβωνιαστικό της ο οποίος έτυχε να είναι εκεί κοντά  έδιωξε τον ξυλοκόπο μακριά, απειλώντας τον με ολέθριες συνέπειες εάν πλησίασε ποτέ την κοπέλα του  ξανά. Ο έξαλλος ξυλοκόπος  έκανε για λίγες μέρες, περιμένοντας την ευκαιρία του. Εμφανίστηκε την ημέρα του γάμου του κοριτσιού. Χόρευε η κοπέλα τον γαμήλιο χορό  όταν ο ξυλοκόπος, με τη μορφή ενός λύκου, πήδηξε πάνω της και την έσυρε μακριά μαζί του…. ( προσέξτε δεν λέει Λυκάνθρωπος ή Λυκάωνας παρά λύκος ).

Ο οργισμένος   γαμπρός τον κυνήγησε, αλλά ο λύκος και η νύφη του, είχε εξαφανιστεί μέσα στο πυκνό δάσος . Για πολλές μέρες, αλλόφρων ο αρραβωνιαστικός μαζί με τους  φίλους του, οπλισμένοι με ασημένιες σφαίρες, τριγυρνούσαν στο δάσος, ψάχνοντας για την κοπέλα και τον απαγωγέα της. Μόλις ο στρατιώτης νόμιζε ότι είδε τον λύκο κάποια στιγμή μέσα στο δάσος  πυροβόλησε σε αυτόν.  Εκεί που πυροβόλησε , βρήκε ένα κομμάτι της ουράς ενός λύκου  στο έδαφος.

Μετά από μήνες ερευνών, οι φίλοι του τον παρακάλεσαν να αφήσει το κορίτσι στο έλεος του θεού και να προχωρήσουν στην ζωή….. Αλλά ο στρατιώτης ήταν μισό τρελός με θλίψη και αρνήθηκε να παραιτηθεί.  Την ίδια ημέρα, βρήκε τη σπηλιά όπου ζούσε ο λυκάνθρωπος ( τώρα τον αναφέρει λυκάνθρωπο ). Μέσα στην σπηλιά βρισκόταν το διατηρημένο σώμα της αγαπημένης συζύγου του. Το κορίτσι είχε αρνηθεί στις ορέξεις του Λυκάνθρωπου μέχρι το τέλος, και είχε πεθάνει γι ‘αυτό. Μετά την δολοφονική μανία του είχε πεθάνει ο Λυκάνθρωπος μα πρόλαβε και μπήκε σε ένα ξύλινο φέρετρο, όπου θα είναι ασφαλείς από τα αρπακτικά ζώα. Όταν ο στρατιώτης αντίκρισε τον Λυκάνθρωπο τον  πυροβόλησε αρκετές φορές μπαίνοντας βαθιά στο σπήλαιο, άρχισε να τον κυνηγά μέσα στο σπήλαιο όπου έφτασαν σε μια υπόγεια λίμνη, εκεί ο λυκάνθρωπος βούτηξε μέσα στην λίμνη και δεν ξαναφάνηκε.

Ο στρατιώτης καθόταν δίπλα στη λίμνη με το όπλο του, κοιτάζοντας στα  νερά για ώρες, μα ο λύκος ( προσέξτε… τώρα λύκος ) δεν φάνηκε ποτές.

Όταν οι φίλοι του τον βρήκανε, ο αρραβωνιαστικός της κοπέλας ήταν μισό τρελός. Άρχισε να τους λέει ότι ο λυκάνθρωπος ( προσέξτε ….εδώ ξανά τον αναφέρει ως λυκάνθρωπο ) ζωντάνεψε και τον κυνήγησε μέχρι την λίμνη παρόλο τις ασημένιες σφαίρες δεν πέθαινε μα τον έφαγε ένα τεράστιο γατόψαρο ( !;!). Πέθανε λίγες ημέρες αργότερα και θάφτηκε δίπλα στην νύφη του σε μια μικρή ρεματιά, όπου είχε προγραμματιστεί να χτίσει εκεί το σπίτι τους. Ο τάφο τους πλέον έχει ξεχαστεί, και ο τόπος όπου βρίσκεται καλύπτεται με μαργαρίτες, την άνοιξη. Αλλά από τότε, οι άνθρωποι της περιοχής έχουν μια προκατάληψη ενάντια στην κατανάλωση γατόψαρου, αν και κανείς δεν θυμάται το γιατί…. >>

Η ιστορία αυτή του Σλόσσερ λένε κάποιοι ότι έχει συμβεί στην Φιλανδία άλλοι στην Νορβηγία και κάποιοι άλλοι στην Πολωνία. Ο Σλόσσερ λέει ότι είναι αληθινή αλλά δεν είναι σίγουρος το που έχει συμβεί…( !!;!! ).

ΙΧΝΗ ΛΥΚΑΩΝΑ

 Ίχνη τεράστιου Λυκάωνα!!!! Αν θα παρατηρήσετε θα δείτε ότι είναι πατημασιές από ον που περπατά στα δυο του πόδια…!!!!

 

 Συγγραφέας: George Bird Grinnell

 Από την φυλή των Ινδιάνων της Βόρειας Αμερικής Blackfoot ( Μπλάκφουτ – Μαύρα πόδια ) του 1892!!!!

 Ο Τίτλος:

 Ο Λυκάνθρωπος

 Υπήρχε κάποτε ένας άνθρωπος που είχε δύο κακές γυναίκες. Δεν είχαν καμία ντροπή για ότι και αν έκαναν. Ο άνθρωπος σκεφτεί ότι αν μετακόμιζε μακριά όπου δεν υπήρχαν άλλοι άνθρωποι, θα μπορούσε να διδάξει σε αυτές τις γυναίκες να γίνουν καλές, οπότε μετακόμισε  μακριά,  μακριά σε ένα λιβάδι.

Κοντά εκεί όπου κατέλυσαν ήταν μια υψηλή Τούμπα ( τεχνητός λόφος ), και κάθε βράδυ πριν την δύση του ηλίου, ο άνθρωπος ανέβαινε στην κορυφή του, για να εξετάσει όλη τη χώρα για να δει από όπου θα περάσουν τα βουβάλια, και αν υπάρχουν εχθροί και πλησιάζουν. Εκεί υπήρχε ένα κρανίο από βουβάλι πάνω στο λόφο, το οποίο χρησιμοποιούσε για να καθίσει.

“Νιώθω πολύ μοναχική,” είπε η μια γυναίκα στην άλλη, και ας έχει περάσει μια ημέρα. << Δεν έχουμε με ποιον μιλήσω, ούτε και ποιον να επισκεφτώ >>.

“Ας σκοτώσουμε τον άντρα μας,” είπε η άλλη. << Τότε θα πάμε πίσω εκεί που ήμασταν και θα περνάμε καλύτερα όπως και πριν >>.

Νωρίς το πρωί, ο άνδρας πήγε για κυνήγι, και μόλις δεν φαινόταν στον ορίζοντα, οι σύζυγοι του ανέβηκαν στην κορυφή της Τούμπας. Εκεί έσκαψαν ένα βαθύ λάκκο, το κάλυψαν προσεκτικά με μικρά κλαδιά και γρασίδι αλλά και χώμα και τοποθέτησαν το κρανίο του βούβαλου στην μέση.

Το απόγευμα ο σύζυγος τους γύρισε από το κυνήγι φορτωμένος κρέας, του μαγείρεψαν με ευχαρίστηση και όλο χάρη. Όταν έφαγε αποφάσισε να ανέβει στην Τούμπα για να δει αν υπάρχουν εχθροί τριγύρω και κάθισε επάνω στο κρανίο. Τα λεπτά κλαδιά έσπασαν, και έπεσε μέσα στο λάκκο. Όταν είδαν να πέφτει μέσα στην παγίδα που του έφτιαξαν αμέσως μάζεψαν τα πράγματα τους και γύρισαν  από εκεί που είχαν έρθει. Όταν έφτασαν όμως άρχισαν να κλαίνε και να θρηνούν και οι δυο τον χαμένο άντρα τους.

“Γιατί κλαίτε και θρηνείτε;” Τις ρώτησαν. “Γιατί πενθείτε; Πού είναι ο σύζυγος σας; ”

<< Είναι νεκρός >>, αυτές απάντησαν.  << Πέντε μέρες πριν πήγε για κυνήγι, και δεν ήρθε ποτέ πίσω >>. “Και άρχισαν να θρηνούν και να φωνάζουν και πάλι.

Ο άνδρας έπεσε μέσα στο λάκκο, αλλά είχε μόνο πληγωθεί. Μετά από λίγο προσπάθησε να βγει έξω, αλλά ήταν τόσο άσχημα χτυπημένος που δεν μπορούσε να βγει. Ένας λύκος,  όπου τριγυρνούσε εκεί

άκουσε τα βογκητά του, πήγε στον λάκκο τον είδε και τον λυπήθηκε. _ΑΟΥΟΥΟΥΟΥ ! ΑΟΥΟΥΟΥΟΥ _ Άρχισε να ουρλιάζει, μαζεύτηκαν τριγύρω του πολλοί λύκοι που ήρθαν τρέχοντας για να δούμε ποιο ήταν το πρόβλημα. Ήρθαν επίσης πολλά κογιότ, ασβοί και αλεπούδες. “Σε αυτή την τρύπα >>, είπε ο λύκος, ” θα βρείτε έναν πεσμένο άνθρωπο. Ας σκάψουμε να τον βγάλουμε έξω, και θα τον έχουμε για πάντα ως αδελφό μας. ”

Όλοι μαζί ο λύκος είπε, και άρχισε να σκάβει. Σε λίγο είχαν μια οπή κοντά στον άνδρα. Στη συνέχεια, ο λύκος που τον βρήκε είπε. Νομίζω ότι θα έπρεπε να μείνει μαζί μας με εμάς τους λύκους αλλά θα είναι και με τα άλλα ζώα αδελφός. “Όλοι συμφώνησαν  έτσι ο λύκος πήγε μέσα στην τρύπα, και για να σκάψει, μετά από λίγο τον έσυραν σχεδόν νεκρό έξω. Του έδωσαν τον ένα νεφρό για να φάει, και όταν ήταν σε θέση να περπατήσει λίγο, οι λύκοι τον πήραν στην φωλιά τους. Στην φωλιά υπήρχε μια γριά τυφλή λύκαινα, η οποία είχε ισχυρό φάρμακο όπου και του έδωσε. Μα όταν αυτός θεραπεύτηκε είχε κεφάλι λύκου, χέρια λύκου, πόδια λύκου. Το υπόλοιπο σώμα του δεν άλλαξε.

Σε εκείνες τις ημέρες οι άνθρωποι  χρησιμοποιούσαν για να κάνουν τρύπες στους τοίχους pis’kun ( Πις Καν – σκέπαστρο όπου κρεμούσαν το κρέας με θηλιά παγίδα για ζώα, και όταν οι λύκοι και άλλα ζώα ερχόντουσαν για να κλέψουν το κρέας, πιανόντουσαν από το λαιμό. Μια νύχτα οι λύκοι όλοι πήγαν  στο pis’kun για να κλέψουν το κρέας, και όταν έφτασαν κοντά σε αυτό, ο άνθρωπος-λύκος είπε:

«Σταθείτε εδώ για λίγο. Θα πάω να χαλάσω τις παγίδες. Στη συνέχεια γύρισε πίσω και κάλεσε τους λύκους και όλα τα άλλα αδέλφια του,-τα κογιότ, ασβούς και αλεπούδες, και όλοι πήγαν στο pis’kun και γιόρτασαν, και πήραν το κρέας και το πήγαν στην φωλιά τους. Το πρωί οι άνθρωποι ήταν έκπληκτοι που είδαν το κρέας όλο να λείπει και οι παγίδες να είναι όλες χαλασμένες. Αναρωτήθηκαν πως έγινε αυτό βλέποντας τα χνάρια από τα ζώα. Πολλές νύχτες πέρασαν και γινόταν όλο ένα το ίδιο πράγμα, έτσι αποφάσισαν να κάνουν κάτι, έβαλαν δόλωμα και περίμεναν. Οι λύκοι  βρήκαν μόνο το κρέας ενός ψωραλέου ταύρου,  και ο άνθρωπος-λύκος θυμωμένος,  φώναξε:

 “Κροκρ λεκρεχ οοοοο! Κροκρ λεκρεχ οοο! “

Οι άνθρωποι που τον άκουσαν είπαν:

<< Είναι ένας άνθρωπος-λύκος που τα έχει κάνει όλα αυτά. Εμείς θα τον πιάσουμε. “Έτσι έβαλαν  κρέας αποξηραμένο και λαχταριστό λίπος  στο pis’kun, και πολλοί από αυτούς κρύφτηκαν εκεί κοντά. Μέσα στο σκοτάδι οι λύκοι ήρθαν και πάλι, και όταν ο άνθρωπος-λύκος είδε το καλό φαγητό, έτρεξε σε αυτό και άρχισε να τρώει .Στη συνέχεια, οι άνθρωποι τον έπιασαν με τα σχοινιά και τον πήγαν σε ένα καταφύγιο. Όταν τον έβαλαν στο φως της φωτιάς, είδαν αμέσως ποιος ήταν. Είπαν:

“Αυτός είναι ο άνθρωπος που είχε χαθεί.”

<< Όχι >>, είπε ο άνθρωπος, << δεν χάθηκα. Οι σύζυγοι μου προσπάθησαν να με σκοτώσουν. Έσκαψαν μια βαθιά τρύπα, και έπεσα σε αυτή, και είχα πληγωθεί τόσο άσχημα που δεν μπορούσα να βγω έξω.  Αλλά οι λύκοι με λυπήθηκαν και με βοήθησαν αν δεν το είχαν κάνει θα είχα πεθάνει. ”

Όταν οι άλλοι άνθρωποι άκουσαν για αυτό, τότε κατάλαβαν γιατί ήταν θυμωμένος, και είπαν ότι έπρεπε ο άνθρωπος – λύκος να κάνει κάτι για αυτό.

“Λέτε καλά, απάντησε. “Δίνω τις γυναίκες στο _I-kun-uh’-Kah-tsi ( Αι – Κουν – Ουχ – Καχ – Τσι = Θεός Λυκάωνας των Μπλάκ φουτ ). ”

Μετά από εκείνο το βράδυ τις δύο γυναίκες δεν τις ξανά είδε ποτέ κανείς.

Northwestern University Library, Edward S. Curtis «The North American Indian»: (αρχική πηγή) 1928.

ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΑΤΗΜΑΣΙΑ ΛΥΚΑΩΝΑ

 Μια τεράστια πατημασιά Λυκάωνα !;!

Κάποιοι ερευνητές λένε ότι αν οι Λυκάωνες πεθάνουν ή σκοτωθούν στην ζωώδη τους μορφή αμέσως θα αλλάξουν στην ανθρώπινη μορφή τους. Έτσι  πιστεύουν ότι αυτή η ενέργεια κάνει τόσο δύσκολο στο να αποδείξει την ύπαρξη των Λυκάωνων. Επιστημονικά, αυτό σημαίνει ότι οι Λυκάωνες έχουν δεν έχουν καμία οντολογική αδράνεια !!!!  Η οντολογική αδράνεια είναι βασικά μια έννοια μεταφυσική,  που σημαίνει ότι μόλις υπάρχει κάτι , αυτό το κάτι θα συνεχίσει να υπάρχει!!!! Με άλλα λόγια, τη στιγμή που θα αλλάξουν  όταν πεθάνουν ξανά γυρνάνε στην ανθρώπινη μορφή.  Έτσι  οι ερευνητές – επιστήμονες  πιστεύουν ότι Λυκάωνες  προφανώς, είναι μία από τις σπάνιες εξαιρέσεις , γιατί από τη στιγμή που πεθαίνουν, δεν εξαφανίζονται  αλλά επανέρχονται στην ανθρώπινη μορφή. Αυτό βέβαια δεν είναι αληθές διότι οι Λυκάωνες δεν είναι άνθρωποι παρόλο ότι έχουν ανθρώπινη υπόσταση!!!!

Όμως αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι θα έχουν αμφιβολία για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ως προς την πραγματική ύπαρξη των Λυκάωνων. Αυτό το λένε και το υποστηρίζουν οι ερευνητές του θέματος διότι οι Λυκάωνες πράγματι αν δεν θέλουν να δείξουν ποιοι είναι δεν πρόκειται κανείς να τους αντιληφτεί!!!!

1

 Ωστόσο, η αρχαία ιστορία αλλά και η πρόσφατη μα και τα χρόνια τα οποία ζούμε αυτήν την στιγμή είναι γεμάτη με ιστορίες από τα ήμισυ όντα των ζώων – μισός άνθρωπος που χρονολογείται από σχεδόν την αρχή του σύγχρονου ανθρώπου,  και βρίσκονται σε όλες τις θρησκείες του κόσμου αρχαίες ή καινούριες!!!!

Οι Λυκάωνες έχουν  δημιουργήσει τα δικά τους όρια στο ότι τι μπορεί να συμβεί και τι δεν θα συμβεί. Οι Λυκάωνες είναι οι μόνοι που επιτυγχάνουν για να ευημερήσουν, επειδή δεν περιορίζονται στη φαντασία των άλλων.

Σταθμισμένα βέβαια όλα  αυτά από τα λεγόμενα των ανθρώπων  ώστε να περιορίζονται από τους κανόνες οι άνθρωποι που δημιουργούν, για τους Λυκάωνες όμως δεν υπάρχουν όρια εκτός από τις εντολές του Σαμάνου αρχηγού τους όπου έχει και τα καθήκοντα ως πνευματικός ηγέτης για όλους τους Λυκάωνες ανά τον κόσμο, μέσα ή έξω στην επιφάνεια!!!

Το κρύο είναι ένας ανεπιθύμητος εισβολέας για τους περισσότερους ανθρώπους, όμως σε πολλούς Λυκάωνες είναι ένας ευπρόσδεκτος φίλος.  Αυτό βέβαια για τους Λυκάωνες είναι ευχής έργο διότι ζουν σε τέτοιες περιοχές οι ποιο πολλοί από αυτούς όπου ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να ζήσει ούτε για πέντε λεπτά!!!!

Οι Λυκάωνες  ζουν σε κάθε γωνιά του κόσμου, αλλά για πολλούς, δεν υπάρχει πιο αγαπημένη εποχή του χρόνου από ό, τι όταν το κρύο έρχεται …. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να ζήσουν και σε θερμά κλίματα, αλλά ποιο εύκολα μπορεί κάποιος να βρει έναν Λυκάωνα στα βόρεια κράτη παρά στην Αφρική ή σε χώρες όπου περνά ο ισημερινός!!!!

Κατά έναν περίεργο τρόπο όπου δεν σηκώνει καμία αμφισβήτηση από κανέναν  είναι ότι οι Λυκάωνες είναι πλήρως ενσωματωμένοι στη θρησκεία όλου του κόσμου …. ακόμη και στον  Χριστιανισμό !!!! Αυτό το φέρνω ως απόδειξη διότι ορισμένοι πιστεύουν ότι οι Λυκάωνες είναι δαιμονισμένα σκυλιά του σατανά και για αυτό είναι ψυχροί δολοφόνοι!!!! Όσοι δεν πιστεύουν στην ύπαρξη των Λυκάωνων δεν έχουν παρά να κοιτάξουν στις θρησκείες όλου του κόσμου και θα τους βρουν εκεί με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο!!!!  Στην πραγματικότητα, υπάρχουν  ακόμη και Άγιοι όπου δείχνουν από τις αγιογραφίες αλλά και εξιστορήσεις της θρησκείας να είναι Λυκάωνες!!!!

ΑΓΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

 

Εδώ είναι τέσσερις άγιοι που έχουν μια σύνδεση με Λυκάωνες!!!!

 

  • Ο Άγιος Χριστόφορος θεωρείται ο προστάτης άγιος των ταξιδιωτών.  Λιγότερο γνωστά για αυτόν τον άγιο είναι, ότι ο ίδιος απεικονίζεται συχνά ως  Κυνοκέφαλος – το οποίο σημαίνει ότι έχει το κεφάλι ενός σκύλου, μα ποιο παλιά τον ονόμαζαν ο Άγιος Χριστόφορος ο Λυκόμορφος – το οποιο σημαίνει ότι έχει την μορφή ενός λύκου!!!! Μπορείτε να βρείτε ακόμη και παλιές εικόνες του Αγίου Χριστόφορου που απεικονίζεται με το << κεφάλι ενός Λύκου >>!!!!

 

  • Ο Άγιος Ανδρέας  ( της Σκωτίας ),  είναι ο πολιούχος της Σκωτίας (μεταξύ και κάποιων άλλων χωρών). Ο ίδιος λέγεται ότι κήρυξε τον Χριστιανισμό σε πολλές ομάδες, όπως οι Σκύθες και τους Neuri  ( Νιαυρι )- μια φυλή που οι Σκύθες πίστευαν ότι είχαν μετατραπεί σε λύκους (γνωστοί και ως λυκάνθρωποι – Λυκάωνες!!!! Κάποιες φορές ο πολιούχος άγιος Ανδρέας της Σκωτίας απεικονίζεται και αυτός με μορφή Λυκάωνα!!!!

 

  • Ο άγιος  Πατρίκιος είναι ο ποιο γνωστός άγιος τόσο στην Ιρλανδία όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο. Υπάρχουν κάποιες απεικονίσεις αυτού του Αγίου ως Λυκάωνα!!!! Αλλά υπάρχει και ένα θαύμα του όπου μεταμόρφωσε τον Ουαλό βασηλια  Vereticus ( Βερέτικους ) σε λύκο!!!!

 

  • Ο Άγιος Νάταλις , ένας λιγότερος γνωστός άγιος του χριστιανισμού απεικονίζεται και αυτός σε μια αγιογράφηση ως Λυκόμορφος , λέγεται ότι καταράστηκε μια Ιρλανδική οικογένεια να μετατρέπεται σε λύκους κάθε επτά χρόνια, αλλά και στην αιωνιότητα και είναι πολλοί οι Ιρλανδοί που λένε ότι αυτή η οικογένεια ζει ακόμα!!!!

 

Μια και μιλάμε για τους Λυκόμορφους ή Κυνόμορφους αγίους θα σας πω μια ιστορία που την άκουσα να την αφηγούνται όταν έκανα μια περιοδεία έρευνας στα μέρη μου στην Λακωνία 6/6/1989 στο χωριό  Βορδόνια.

Η Βορδόνια είναι ένα μικρό χωριό στο Νομό Λακωνίας, χτισμένο στους πρόποδες του Ταϋγέτου. Μετά την εφαρμογή του νόμου “Καποδίστριας” ανήκει στο δήμο Πελλάνας και αποτελεί δημοτικό διαμέρισμά του. Παρουσιάζει την ιδιαιτερότητα του επιμερισμού σε έξι συνοικισμούς:

Τον Κάμπο, τον Όραχο, τη Σουλήνα, τα Παπαδιάνικα, την Άνω Χώρα και τη Λόπεση. Οι συνοικισμοί αυτοί απέχουν 0,5 έως 1,5 χιλιόμετρα περίπου μεταξύ τους.

Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού του χωριού το εγκατέλειψε μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, μεταναστεύοντας στην Αθήνα ή σε διάφορες χώρες όπως τις ΗΠΑ, τονΚαναδά, την Αυστραλία, τη Γερμανία, κ.α.

Όταν βρέθηκα σε αυτό το όμορφο χωριό κάθισα στο όμορφο καφενείο που είχε τότε και δούλευε ( δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα και είναι εν λειτουργία ), εκεί ήταν πέντε έξι γεροντάκια και έπιναν τον καφέ τους. Αν και με καλοδέχτηκαν μετά την καλημέρα που τους είπα τα βλέμματα τους ήταν διερευνητικά αλλά και καχύποπτα προς το άτομο μου!!!! ( ως συνήθως στην Μάνη από τους γεραιότερους ). Κάθισα και παρήγγειλα ένα καφέ και περίμενα την ευκαιρία μου να αρχίσω τις σχετικές ερωτήσεις για την έρευνα που έκανα, μα προτού προλάβω ήδη είχαν αρχίσει μια έντονη συζήτηση τα γερόντια αναμεταξύ τους για θέματα της κατοχής από τα Γερμανικά στρατεύματα. Τότε ενας από όλους ονόματι Αναστάσιος  Γεωργαρέας γύρισε και είπε μια ιστορία η οποία όχι απλώς μου τράβηξε το ενδιαφέρον αλλά με άφησε και άναυδο!!!! Μια ιστορία όπου δεν έχει ειπωθεί πολύ ώστε να γίνει γνωστή διότι οι τότε ντόπιοι νόμιζαν ότι είχε να κάνει με Άγιο!!!! Έτσι έμεινε δυστυχώς κρυμμένη από τους ίδιους τους τότε κάτοικους μέχρι και σήμερα γιατί το είχαν θελήσει αυτοί. Μα αν κάποιος πάει και αναφέρει το γεγονός που θα σας παραθέσω κάνουν ότι δεν το γνωρίζουν οι λένε είναι μύθος. Μα αν το πει κάποιος σε κάποιον όπου είχε ζήσει εκείνα τα γεγονότα θα καταλάβει από το βλέμμα του ότι ήταν αλήθεια και όχι κάποιος μύθος κάποιου μυθομανή… Λοιπόν ο Αναστάσιος Γεωργαρέας  περίπου γύρω στα 80 κάτι εκείνη την εποχή είπε τα εξής με έντονο τρόπο σε έναν πατριώτη του που καθόταν εκεί μπροστά του:

 

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΡΕΑΣ

Τι να μου πουν εμένα οι ιστορικοί και οι άπιστοι ρε Αντώνη!!!! Τα ζήσανε αυτοί τα γεγονότα αυτά από κοντά!;! Τι σκατά είναι αυτά που αραδιάζουν!;! Βλέπω το πόσο εκτιμάνε σήμερα τους ήρωες που χάθηκαν τότες!!!! Ξεχασμένοι από όλους και αν δεν υπήρχαν οι χωριανοί του κάθε χωριού της Ελλάδος μας να τιμά τους ήρωες του κάθε χρόνο από το κράτος θα είχαν ξεχαστεί τελείως!!!!

 ΑΝΤΩΝΗΣ

Ε!!! δεν είναι έτσι ρε Τάσο!! Κάθε τόσο το κράτος τους τιμά….

 ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΡΕΑΣ

Τι λες ρε!!!!  Που άμα εμείς δεν κάναμε τίποτα όλοι αυτοί οι ήρωες θα είχαν ξεχαστεί σήμερα!!!! Και όταν λέω εμείς το κάθε χωριό της Ελλάδος που έχασε δικούς του ανθρώπους είτε σε μάχες είτε σε εκτελέσεις…. Και μην μου πεις ότι δεν είναι έτσι!!!!

ΑΝΤΩΝΗΣ

Ναι …πράγματι έχεις κάποιο δίκιο…

 ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΡΕΑΣ

Κάποιο δίκιο!;! Ξεχνάς ότι ήσουν και συ στην λίστα εκτέλεσης που έγινε  στις 7 Δεκεμβρίου 1943!;! Όπου τα κατοχικά στρατεύματα εκτέλεσαν 40 ομήρους στις φυλακές του Γυθείου Λακωνίας!!!! Μην μου πεις ότι δεν ήταν ήρωες!!!! Ήρωες είναι αυτοί που πολεμούν και πέφτουν στην μάχη μα και αυτοί που κοιτάνε τα πολυβόλα στα μάτια ρε προτού τους θερίσει…!!!!

 ΑΝΤΩΝΗΣ

Το θυμάμαι ρε Τάσο το θυμάμαι…. Μα επίσης θυμάμαι ότι εδώ στο χωριό σας μετά την εκτέλεση αυτή κάτι είχε γίνει και οι Γερμανοί είχαν μαζέψει αρκετούς  μαζί και τα γυναικόπαιδα για να τα εκτελέσουν. Μα η εκτέλεση δεν έγινε ποτέ διότι επενέβει ενας Άγιος ….

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΡΕΑΣ

Μην μιλάς για αυτό….!!!! Δεν πρέπει να μιλάς για αυτό το συμβάν!!!!

ΑΝΤΩΝΗΣ

Μα γιατί!;! Εφόσον είχε γίνει θαύμα και γλυτώσατε όλοι γιατί να μην γίνει γνωστό!!!!

 ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΡΕΑΣ

….. Γιατί πρέπει να προστατέψουμε την ύπαρξη αυτού του Άγιου!!!! Να μην γίνει περίγελος του κάθε συκοφάντη και άπιστου της θρησκείας μας για αυτό!!!!

 ΑΝΤΩΝΗΣ

Δηλαδή δεν θα μου πεις τι είχε γίνει τότε!;!

Οι υπόλοιποι γέροντες κοιτάχτηκαν με βλέμμα τρομαγμένο αλλά και έκπληκτο ο Αναστάσιος Γεωργαρέας ήταν σκεπτικός για λίγο προτού μιλήσει, είχε χαθεί στις σκέψεις του σαν να ζούσε εκείνη την στιγμή τα γεγονότα. Κάποια στιγμή σκούπισε τα τεράστια μουστάκια του και είπε:

 ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΡΕΑΣ

Ήταν στις 12/12/1943 όταν ξαφνικά στο χωριό μας ήρθαν τρία φορτηγά γεμάτα από αυτούς τους μπάσταρδους!!!! Άρχισαν να μαζεύουν στην πλατεία τους πάντες!!!! Άνδρες, γυναίκες, παιδιά, γέρους, γριές, τους πάντες !!!! Εφόσον μας μάζεψαν είχαν στήσει τα πολυβόλα μπροστά μας και τότε ένα καθίκι αξιωματικός ήρθε και στάθηκε μπροστά από όλους μας λεγοντας. Είμαστε στην δυσάρεστη θέση να σας ανακοινώσουμε ότι θα πρέπει να σας εκτελέσουμε όλους. Ο λόγος είναι ότι σ αυτό το χωριό έχουμε πληροφορίες ότι εκτός ότι κάποιοι από εσάς κρύβατε αντάρτες  υπάρχουν και κάποιοι όπου είναι και οι ίδιοι αντάρτες!! Οι διαταγές που έχουμε είναι ότι αν αυτοί που είναι υπεύθυνοι για τον χαμό τριών Γερμανών βγουν και πουν ποιοι είναι όλοι οι άλλοι είναι ελεύθεροι!! Ειδάλλως θα σας εκτελέσουμε όλους χωρίς κανέναν δισταγμό!!

Η ταραχή μας ήταν μεγάλη, οι γυναίκες άρχισαν να κλαίνε μαζί με τα παιδιά οι άνδρες όλοι είμαστε ανάστατοι. Βγήκε τότε ενας γέρος ονόματι Ηλίας Τσουπράκος και είπε ότι μακάρι να ήμασταν αντάρτες ή να κρύβαμε κάποιους από αυτούς γιατί τότε θα πεθαίναμε για ιερό σκοπό, μα τώρα πεθαίνουμε για κάτι που δεν έχει αξία!!!!

Ο γερμανός αξιωματικός έκανε πέντε βήματα πίσω και σήκωσε το χέρι του ώστε όταν το κατέβαζε τα πολυβόλα να κροτάλιζαν και να μας σκότωναν όλους!!!! Μα τότε έγινε το θαύμα….  Παρόλο ότι μύριζε θάνατος ενας άνθρωπος φάνηκε να περιπατεί στα καλά καθούμενα προς την πλατεία, ενας άνθρωπος όπου μήτε τον είχαμε ξανά δει ήταν γύρω στα 40. Προτού προλάβει ο Γερμανός αξιωματικός να κατεβάσει το χέρι του ο άγνωστος φώναξε!!!!

 ΑΓΝΩΣΤΟΣ

Θα έπρεπε να ντρέπεται το Τρίτο Ράιχ που σκοτώνει γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους!!!!

Οι Γερμανοί δεν τον είχαν δει, αμέσως γύρισαν τρεις Γερμανοί στρατιώτες με τα αυτόματα στα χέρια τρομαγμένοι….. τα αυτόματα άρχισαν να κροταλίζουν. Μα ….!!!! Τότε έγινε κάτι το απίστευτο!!!! Ο άνθρωπος αυτός μετατράπηκε σε κλάσματα του δευτερόλεπτου σε ένα ζωώδης ον που θύμιζε λύκο!!!! Σε ένα άνθρωπο λύκο!!!! Με ταχύτητα κεραυνού απέφυγε όλες τις σφαίρες και μέχρι να καταλάβουμε το τι είχε γίνει είχε κατακρεουργήσει 30 στρατιώτες Γερμανούς μαζί και τον αξιωματικό!!!! Με απίστευτες ακροβατικές τούμπες και σάλτα πηδούσε από τον έναν στον άλλον δαγκώνοντας και πετσοκόβοντας με τα τεράστια νύχια του τις σάρκες των Γερμανών!!!! Χέρια, πόδια, κεφάλια, στριφογύριζαν στον αέρα συνοδεύοντας τα ένα λουτρό αίματος!!!! Δεν είχε περάσει ένα λεπτό και όλοι οι Γερμανοί ήταν νεκροί κατακρεουργημένοι από αυτό τον Άγιο που μας έστειλε ο θεός!!!!  Όταν τελείωσε την αιματηρή δουλειά του για κάποια στιγμή νομίσαμε ότι εμείς είχαμε σειρά!!!! Στάθηκε μπροστά μας λαχανιασμένος, είχε ύψος γύρω στα 2.50 μέτρα μακρύ τρίχωμα, το κεφάλι του ήταν ακριβώς όπως του λύκου, είχε μια τεράστια χαίτη στο λαιμό του όπως τα λιοντάρια!!!! Τα χέρια του και τα πόδια του ήταν ανθρώπινα μα και αυτά καλυμμένα με μακριές τρίχες το σώμα του ήταν σαν αρχαίο Ελληνικό σώμα όπως αυτοί που έπαιρναν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες!!!! Δεν είχε μακριά ουρά μα μια μεσαίου μεγέθους, ήταν βουτηγμένος στο αίμα τον γερμανών, κάποια στιγμή είδαμε τα μάτια του κίτρινα όπως της κουκουβάγιας!!!! Τεντώθηκε προς τα πίσω και σήκωσε το κεφάλι του απότομα και άρχισε να ουρλιάζει σαν λύκος!!!! Το ουρλιαχτό του ήταν τόσο χοντρό και δυνατό που κάποια στιγμή πιάσαμε όλοι τα αυτιά μας!!!! Μας κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα σαν να ήθελε να μας πει κάτι και αμέσως με ένα τεράστιο σάλτο χάθηκε από τα μάτια μας!!!! Όταν λέω τεράστιο μέχρι που χάθηκε από τα μάτια μας στον αέρα!!!!

Όταν καταλάβαμε ότι είχαμε γλυτώσει μαζέψαμε τα κατακρεουργημένα σώματα των Γερμανών και μαζί με τα φορτηγά με την ψυχή στο στόμα πήγαμε και τα αφήσαμε μακριά από εμάς. Μετά από μιας μέρα δρόμο που κάναμε με τα πόδια για να γυρίσουμε στο χωριό πήγαμε κατευθείαν στο καφενείο, να εδώ!!!! Ήταν σχεδόν όλο το χωριό μαζεμένο…. Δεν μιλούσαμε για τους Γερμανούς αλλά για το πλάσμα αυτό!!!! Τότε ο παπάς του χωριού είπε:

 ΠΑΠΑΣ

Είναι ξεκάθαρο ότι ο θεός μας λυπήθηκε και έστειλε τον Άγιο Χριστόφορο τον σκυλόμορφο για να μας σώσει!!!! Θα πρέπει να ορκιστούμε εδώ τώρα όλοι ότι δεν θα αναφέρουμε τίποτα για το ότι έγινε εδώ!!!! Είναι έργο του θεού και θα πρέπει να το σεβαστούμε, και αν κάποιοι από εσάς το ξεστομίσετε μεθαύριο κάπου δεν πρόκειται να σας πιστέψει κανείς διότι το θέλησε ο θεός να γίνει έτσι!!!!

Πράγματι ορκιστήκαμε όλοι και είναι η δεύτερη φορά που την λέω την ιστορία αυτή από τότε. Είναι κοινό μυστικό στο χωριό μας τι είχε γίνει μα κανείς δεν ξανά μίλησε για αυτό!!!! Το ποιο περίεργο από όλα που πιστεύουμε ότι ήταν θαύμα είναι ότι οι Γερμανοί δεν μας ξανά ενόχλησαν για τίποτα μέχρι το τέλος του πολέμου!!!! Εμείς δεν ξέραμε για τον σκυλόμορφο Άγιο, μετά τον πόλεμο ο παπάς μας έφερε μια εικόνα με αυτόν τον Άγιο και όταν την είδαμε βάλαμε όλοι τα κλάματα που μας είχε σώσει την ζωή!!!! Από τότε οι ποιο πολλοί έφυγαν από το χωριό και πήγανε στην Αυστραλία και Αμερική και το χωριό ερήμωσε μα όσα χρόνια και αν περάσουν θα το θυμόμαστε για πάντα!!!!

Όταν άκουσα την ιστορία αυτή ήταν ξεκάθαρο για μένα ότι ήταν ενας Λυκάωνας όπου τους είχε σώσει. Περίμενα πότε ο γέροντας θα έφευγε από το καφενείο ώστε να μπορέσω να του μιλήσω. Έτσι και έγινε, μετά από λίγο έφυγε και τον πήρα στο κατόπι. Ύστερα από λίγο του μίλησα,

 SAMAN LYCAN

Συγγνώμη! Μπορώ να σας απασχολήσω για λίγο;

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΡΕΑΣ

Όχι!!!!

 SAMAN LYCAN

Σας παρακαλώ, πρέπει….

 ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΡΕΑΣ

Αυτά που άκουσε πριν λίγο ξέχνα τα….. είναι ψέματα όλα!!!!

 SAMAN LYCAN

Δεν νομίζω να είναι ψέματα!

Δεν μου απάντησε συνέχισε τον δρόμο του. Πήγα μαζί του μέχρι το σπίτι του λέγοντας του συνέχεια ότι είμαι ερευνητής και έπρεπε να μάθω. Τίποτα καμία απάντηση. Όταν έφτασε σπίτι του κλείνοντας την πόρτα με κοίταξε για λίγο και μου είπε:

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΡΕΑΣ

Δεν ξέρω αν ήταν Άγιος ή διάβολος….. αυτό που ξέρω είναι ότι είπα ψέματα.

Δεν άφησα σπίτι για σπίτι που να μην γύρισα με το να ρωτώ την ιστορία αυτή όλοι μου έλεγαν ότι δεν είχαν ιδέα για ποιο πράγμα μιλούσα!!!! Όμως το βλέμμα τους έδειχνε άλλο πράγμα και όταν τους έλεγα από πού άκουσα την ιστορία αυτήν μου έλεγαν ότι τον Αναστάσιο Γεωργαρέα δεν τον ήξεραν ( !!!;;!! )

Το αν είναι αληθινή ή όχι η ιστορία αυτή!;! Για μένα είναι διότι έδωσε ο γέροντας την πλήρη περιγραφή ενός Λυκάωνα εν δράση αν και σαν περιγραφή!!!! Το αν ήταν ο Άγιος Χριστόφορος ο σκυλόμορφος!;! Ίσως…..

 

Ο Ρωμύλος (λατ. Romulus) και ο Ρέμος (λατ. Remus), ή Ρώμος σύμφωνα με τον Στράβωνα στα Γεωγραφικά, ήταν δίδυμα αδέλφια και ήρωες και θεότητες της ρωμαϊκής μυθολογίας. Αναφέρονται ως οι ιδρυτές και πρώτοι βασιλιάδες της Ρώμης. Γυναίκα του Ρωμύλου ήταν η Ερσιλία. Το ποιο περίεργο όμως είναι ότι τα ποιο αρχαία αγάλματα  και νομίσματα δείχνουν τα δυο αδέλφια να είναι έφηβοι οι άνδρες την ώρα που τα ταΐζει η λύκαινα!!!! Αν αυτό είναι αλήθεια όπως λένε κάποιοι ερευνητές τότε μεγάλωσαν από έναν θηλυκό Λυκάωνα!!!!

 

Τα δυο αδέλφια ως έφηβοι!!!! Τα δυο αδέλφια ως έφηβοι!!!!

2 Τα δυο αδέλφια!!;;!!

 Γεννήθηκαν το 771 π.χ. πατέρας τους ήταν ο Άρης μητέρα του η εστίας Ρέα ή Ρέα Συλβία ή Ιλία, κόρη του βασιλιά της Άλβας ΛόνγκαςΝουμίτορα. Η Ρέα υποχρεώθηκε να γίνει εστιάδα από τον θείο της, τον Αμούλιο, που σφετερίστηκε το θρόνο της Άλβας και ήθελε να μην μείνει κανένας απόγονος του Νουμίτορα. Αλλά κάποια νύχτα ο Άρης την άφησε έγκυο.

Όταν μαθεύτηκε ότι η Ρέα Συλβία ήταν έγκυος, ο Αμούλιος την έριξε στον Τίβερη επειδή η πράξη της ήταν ανοσιούργημα. Τα δίδυμα μωρά τα παρέδωσε σε κάποιον υπηρέτη του με τη διαταγή να τα σκοτώσει. Αυτός τα λυπήθηκε, τα έβαλε σε μια σκάφη και τα άφησε στο ποτάμι που είχε πλημμυρίσει, αλλά τα προστάτευσε ο Τιβερίνος, η θεότητα του ποταμού. Όταν τα νερά αποσύρθηκαν από τη στεριά, η σκάφη επικάθισε στη ρίζα μιας συκιάς, που ονομάστηκε Ρωμινάλιος ερινεός. Εκεί τα πήραν υπό την προστασία τους τα ιερά ζώα του θεού Άρη, η λύκαινα Λούπα (Lupa) κι ένας δρυοκολάπτης. Η λύκαινα τα θήλαζε σε μια σπηλιά, που ονομάστηκε Λύκαιον, ενώ ο δρυοκολάπτης τους πήγαινε τροφή. Εκεί τα βρήκε ο βοσκός Φαυστύλος και τα πήρε στην καλύβα του όπου τα μεγάλωσαν μαζί με τη γυναίκα του, Άκκα Λαρεντία.

3

Εδώ ως παιδιά και όχι ως βρέφη!!!

4 Ο Φαυστήλος με τους Ρωμύλο και Ρέμο

 5

Ρωμύλος και Ρέμος σε ένα Ιταλικό γραμματόσημο τον Επτάνησων

Τα δύο παιδιά μεγάλωσαν σαν βοσκοί στην καλύβα του Φαυστύλου, την οποία αργότερα ταύτισαν με τη σκηνή του Ρωμύλου, που θεωρείται κοιτίδα του βασιλείου της Ρώμης. Έγιναν γενναίοι και πολεμοχαρείς νέοι, έπαιρναν δε μέρος στους μεταξύ των βοσκών καυγάδες παίζοντας ρόλο συμβιβαστικό. Γνώρισαν έτσι τους βοσκούς του έκπτωτου παππού τους Νουμίτορα κι έμαθαν τι είχε συμβεί με τον Αμούλιο. Τον οποίο και εκθρόνισαν, επαναφέροντας στο θρόνο της Άλβας Λόνγκας τον Νουμίτορα.

Ο Νουμίτωρ τους παραχώρησε το μέρος όπου τους βρήκε ο Φαυστύλος και τους μεγάλωσε, για να χτίσουν εκεί μια πόλη. Τα δύο αδέλφια διαφώνησαν για το πού ακριβώς έπρεπε να χτιστεί η πόλη. Επικαλέστηκαν τότε τους οιωνούς, ο μεν Ρωμύλος πάνω στον Παλατίνο Λόφο, ο δε Ρέμος στον Ρεμώριο, που είναι η βορειοδυτική άκρη του Αβεντίνου Λόφου. Στον Ρωμύλο παρουσιάστηκαν 12 γύπες ενώ στον Ρώμο 6. Η Ρώμη λοιπόν θεμελιώθηκε πάνω στον Παλατίνο Λόφο. Όταν χτιζόταν η πόλη, το 754 π.Χ., μάλωσαν και πάλι τα δύο αδέλφια και ο Ρωμύλος σκότωσε τον Ρέμο κι έμεινε μοναδικός βασιλιάς. Αυτό συνέβη στις 21 Απριλίου του 753 π.Χ.

Για να εξασφαλίσει συζύγους στους κατοίκους της νέας πόλης, οργάνωσε μια θρησκευτική γιορτή όπου προσκάλεσε τους κατοίκους των γειτονικών πόλεων τωνΣαβίνων. Οι Ρωμαίοι άρπαξαν τις γυναίκες τους και το αποτέλεσμα ήταν να γίνει πόλεμος με τους Σαβίνους, των οποίων οι γυναίκες μπήκαν στη μέση και χώρισαν τους αντιμαχόμενους. Κατόπιν πολέμησε εναντίον των Φιδήνων και των Ουηίων και τους υπέταξε. Αφού βασίλεψε 38 χρόνια, σε ηλικία 54 χρονών ενώ βρισκόταν στο Πεδίο του Άρεως επιθεωρώντας τον στρατό του, μέσα σε θύελλα, τον άρπαξε στον ουρανό ο πατέρας του, ο Άρης. Ήταν 5 Ιουλίου του 717 π.Χ. Άλλη παράδοση λέει ότι, μέσα στη θύελλα που μαινόταν, τον σκότωσαν οι συγκλητικοί για λόγους αντιζηλίας και, για να καλύψουν το φόνο, έφτιαξαν την ιστορία της αρπαγής. Μετά την εξαφάνισή του, λατρεύτηκε ως πολεμική θεότητα με το όνομα Κυρίνος (Quirinus).

Ο Ρωμινάλιος ερινεός, κατά την παράδοση, μεταφέρθηκε από τον οιωνοσκόπο Άττο Νάβιο, όταν ήταν βασιλιάς ο Ταρκύνιος ο πρεσβύτερος, στην εκκλησία της Ρωμαϊκής Αγοράς και τον ταύτιζαν με την περίφημη συκιά Ficus Navia. Ο Ταρκύνιος, αφού νίκησε σε μάχη τους Σαβίνους, αποφάσισε να αλλάξει τη διάταξη του ιππικού που είχε ορίσει ο Ρωμύλος και να προσθέσει καινούργιες μονάδες με το δικό του όνομα. Αλλά ο Άττος Νάβιος του είπε ότι, για να γίνει κάτι τέτοιο, θα έπρεπε πρώτα να πάρουν την έγκριση των θεών. Ο Ταρκύνιος ειρωνικά τον προκάλεσε «Αν μπορείς, μάντεψε αν αυτό που τώρα σκέπτομαι, είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί». Ο Άττος μελέτησε τους οιωνούς και απάντησε ότι μπορεί να γίνει. Τότε ο Ταρκύνιος του είπε: «Η σκέψη μου είναι να κόψεις την πέτρα όπου γίνεται η οιωνοσκοπία με το ξυράφι». Άμ’ έπος, άμ’ έργον, ο Άττος το έκανε. Εκεί ακριβώς στήσανε άγαλμα του Άττου κι έβαλαν και την πέτρα απ’ όπου φύτρωσε η συκιά.

Το Λύκαιο υπήρχε στην κλασική εποχή, ενώ η σκηνή του Ρωμύλου υπήρχε ως βωμός στο Καπιτώλιο μέχρι την εποχή του Αυγούστου. Η οιωνοσκοπική ράβδος του φυλασσόταν ως ιερότατο κειμήλιο από την κουρία των Σαλίων. Επίσης, η παράδοση λέει ότι ο Ρωμύλος διαίρεσε τους Ρωμαίους σε τρεις φυλές, τους Ραμνήνσιους, τους Τιτιήνσιους και τους Λούκερες, ίδρυσε τη Σύγκλητο και την Κουριάτιδα Εκκλησία, οργάνωσε την πελατεία και την οργάνωση του στρατού σε λεγεώνες και εισήγαγε τους πρώτους νόμους της Ρώμης, καθιέρωσε την οιωνοσκοπία και τη λατρεία του Διός Στάτορος και Φερετρίου.

Η γιορτή των Λεμουρίων γινόταν σε ανάμνηση του εξιλασμού του Ρωμύλου επειδή σκότωσε τον αδελφό του. Ο Ρώμος και ο Ρωμύλος λατρεύονταν σαν εφέστιοι θεοί μέχρι που εισήχθη η λατρεία των 12 Λαρήτων, γιων της Άκκας Λαρεντίας. Είναι πιθανό ότι το πρόσωπο του Ρέμου προστέθηκε στον μύθο αργότερα, πιθανώς κατά την περίοδο 367-296 π.Χ. όταν έγιναν πολιτικές μεταρρυθμίσεις στη Ρώμη και οι πληβείοι έγιναν πλέον εταίροι των πατρικίων στην εξουσία.

Ο Ρέμος, (στη λατινική το όνομα έχει την έννοια της βραδύτητας) εμφανίζεται την περίοδο αυτή, συμβολίζοντας την αργοπορημένη συμμετοχή των πληβείων στην άσκηση της εξουσίας.

Είναι πολλοι αυτοι που πιστεουν ότι τα δυο αδερφια μεγαλωσαν από Λυκαωνες και τα στοιχεια αν τα ψαξει καποιος καλα θα δει ότι οι ρευνητες εχουν δικιο!!!! Ισως για αυτό είναι ο λογος από καποιους που λενε ότι η ολη ιστορια δεν είναι τιποτα άλλο από φανταστικη οπου την εφτιαξαν οι Ρωμαιοι για να μην αποκαλυφθουν οι Λυκαωνες!!!!

 

Στο επόμενο άρθρο για τους Λυκάωνες θα δώσω και άλλα στοιχεία αλλά και για τους περιβόητους λυκάωνες του Γουισκόνσιν στις ΗΠΑ!!!! Μέχρι τότε να είστε όλοι καλά και να θυμάστε.

Αν δεν πιστεύετε σε κάτι, δεν πάει να πει αυτό το κάτι ότι δεν υπάρχει!!!!

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=0d_WAT6CjRA[/youtube]

INVISIBLE LYCANS TEAM!!!

 

 

 

 


41 σκέψεις στο “ΛΥΚΑΩΝΕΣ part 6

  1. Συγγνώμη ξεχασα το σημαντικότερο κομμάτι της ιστορίας στο παραχωρω από κατω:

    ‘My wife and I were chosen to take the wolf-shape over six years ago. We were old and it was assumed that the clan could do without us, and so we were driven out from among our people under the curse. Our time in wolf-shape had almost passed when some hunters, passing through these woodlands, aimed an arrow which struck my wife, grievously wounding her. Father, I fear that she is not long for this world and I would implore you to give her the final absolution before she dies.’
    The beast looked at the priest with large and imploring eyes. ‘She lies in a place not far from here. I beg you, come and minister to her.’

    The creature spoke so earnestly and with such passion that the priest could not find it in his heart to refuse.

    ‘Very well’, he said, motioning to the boy to remain where he was by the fire. ‘Lead me to where your wife lies and if she is truly a Christian, I will administer the final sacraments to her.’ At his words, the wolf sprang up and moved to the very edge of the firelight, waiting for the priest to follow.

    ‘Come then’, it said. ‘We must make haste for I fear that her hour may be passing even as we speak.’ Gathering up his religious books, the priest followed and the wolf made off into the darkness of the wood.

    The journey deep into the forest was a dangerous one. The wolf moved swiftly and silently ahead of the old man, and the priest was now sure that any noises that had been made earlier were to alert him to the beast’s presence near his fire. The trail that they followed was a difficult path, pitted with holes and deep gullies which the priest often found awkward to negotiate. At length they came to a fork in the trail, marked by a lightning blasted tree. Close by there was a small river flowing and the roots of the ancient oak trailed over into the water.

    ‘Here we are’, said the wolf suddenly. The priest squinted in the gloom. There in a small cave among the jumbled roots lay an old she-wolf, as grizzled and thin as her mate. At his approach, she raised her ancient head.

    ‘See, my dear’, said the first wolf in a low and soothing voice, ‘I have done as I promised and have brought a priest for you.’

    Kneeling down, the priest scrambled under the entrance to the cave and squatted beside the she-wolf. There was a great wound on her flank from which part of the shaft of an arrow still stuck out. The priest moved closer to the dying animal.

    ‘Who are you?’ he whispered. ‘What are you?’ The female further licked her head with some difficulty and blood bubbled between her wolf-lips.

    ‘My husband may have already told you’, she answered. ‘We are the Werewolves of Ossory, condemned to live in this guise for a season. We are sometimes hunted for our pelts which are extremely valuable and I have been wounded by hunters. I desire to die with the Holy Offices of a priest. Hear my confession and grant me your blessing, Father’. The priest nodded hesitantly.

    ‘You think we are evil’, went on the she-wolf. ‘You think that this is some trick of the Evil One, sent to lure you away from the sacred paths of the Church.’ The priest nodded again. ‘Yet we readily acknowledge the name of God, of Jesus Christ His Son and of the Virgin Mary. What creature of evil could do that? I tell you that underneath this fearsome form we are as human and as Christian as yourself, Father.’ The priest still seemed uncertain.

    ‘What will it take to convince you?’ asked the male wolf, rearing up on its hind-legs. ‘If I were to walk like a man would that set your mind at rest that we are truly human?’ The priest hesitated. ‘We will do anything to convince you, if you will hear my wife’s confession!’ The priest licked his dry lips uneasily.

    ‘You say that you are human’, he answered, ‘but … but I see only the animal. And certainly you speak like mortals and yet your words come in the rough grunts of the beast. If … if I could but see the human which you say lurks beneath the wolf-skin, then my mind would be at rest.’

    The female wolf straightened herself painfully. The priest drew back in alarm but then saw that she did not mean to threaten him.

    ‘Very well’, she said. ‘In the name of the living God, behold my true face.’ And she brought her right forepaw to her jaws and began to gnaw and bite at the skin. Blood spurted out and part of the leg fell away to reveal the fingers of a human hand below. Raising the hand to its belly, the female wolf proceeded to rip and tear at the flesh there, pulling it back and opening it as though it was a hairy garment. The wolf-head seemed to fall away like a woollen mask and, beneath skin and membrane, the priest thought that he saw another, human head. This was the head of an old woman, thin and brown-skinned, narrow and with hair plastered across the sides of the face.

    ‘Jesu!’ he muttered, crossing himself. The woman’s ancient mouth worked to form words. ‘There, Father’, said the old lady’s voice. ‘Now do you believe? Beneath that wolf-body we are indeed human.’ She worked and tore through sinew and gristle, allowing her liKle head to poke out through.

    ‘Now, Father’, said the male wolf. ‘You have heard our tale, you know that we are human and are true believers. Will you hear my wife’s confession and grant her the absolution for which she craves?’ The priest sighed at the horror of it all and at the awfulness of the holy curse which lay upon the old couple. Sometimes, he thought, those who called themselves Christian were far worse in their ways than the pagans whom they sought to convert.

    ‘I will hear your confession’, he said slowly and with much sadness in his voice. He bent down as the male wolf moved away into the dark, and listened to the small, halting voice as the old woman made her final confession. Then he made the sign of the cross above her.

    ‘I grant you my absolution’, he said. ‘Go to meet your maker in peace.’ The she-wolf sank down into the darkness with a contented sigh.

    ‘Now, though my body dies in its present form’, she whispered, ‘my immortal soul shall be with God.’ And she laid her head down and sank into a deep and restful sleep.

    At first light, the male wolf led the priest back to his campsite where the boy was waiting for him. Later, the beast led the two of them to the very edge of the forest so that they could continue their journey. As they were about to depart, the priest turned to the wolf and said:

    ‘Tell me if you know, will the invader remain in Ireland for much longer?’ He asked the question for he imagined that the wolf, being a supernatural creature, might have some knowledge of the future. The animal considered for a while.

    ‘On account of the grievous sins of our nation and the enormous wickedness of the people here, God has inflicted the rule of a foreign enemy upon them. As to whether they will remain, I cannot tell at present. Return to these woods upon your way back from Meath and I may be able to tell you.’

    And he bid the priest farewell and loped off back into the forest. The priest called after him that he would return with all possible speed to hear the answer but by that time the wolf had returned to the dark woodland depths. Sadly, the priest turned and continued on his journey.

    His business in Meath took him much longer than he had expected and so it was early in the following year before he journeyed back to Ulster. On his way, he stopped in the woods of Ossory but, although he searched, he could not find any sign of the wolf at all. Perhaps he had been killed by hunters or maybe he had moved on. Either way there was not a trace of him to be seen

  2. Φίλε σαμανε σε ευχαριστώ για την θερμή σας υποδοχή!! Θα ήθελα να ειμαι μέρος σε αυτή την σωστη και καλή ενημέρωση σχετικά με αυτό το θέμα από έναν καλό ερευνητή!!! Λοιπόν ακου μια ιστορία που διάβασα πριν κανα μήνα αλλά θα στην γράψω στα αγγλικα δεν πιστεύω να εχεις πρόβλημα :

    WEREWOLVES OF OSSORY

    The motif of the werewolf is strong in Irish folklore. There are a number of old tales about strange tribes of wolf-men living in remote areas of County Tipperary, whose assistance was often sought by the ancient kings of Ireland when they made war upon each other. There are also tales of strange beings – half-men, half-wolves – roaming the remote forest and mountain areas of the island. Indeed, one of the oldest written stories that we have about werewolves comes from Ireland. This comes from the pen of Giraldus Cambrensis who wrote down many old Irish tales. The events are supposed to have taken place just a few years before his arrival in Ireland in 1185.

    The Werewolves of Ossory
    from Banshees, Beasts and Brides from the Sea by Bob Curran,
    published by Appletree Press

    Several years before the arrival of Prince John in Ireland, a certain priest was travelling from the kingdom of Ulster towards Meath on some urgent and religious business. With him travelled a young boy, a novice at one of the religious houses in Ulster, as a kind of squire or helpmate on his travels. Their journey was a long and arduous one which took them through much strange and brooding country where the people still kept close to the old pagan ways.

    One evening, as the sun was setting, they reached a great and sprawling wood which ran along the borders of Meath and was known far and wide as part of the ecclesiastical See of Ossory. Dark was coming quickly, and the priest decided that the edge of the forest might make a good place to camp for the night. Accordingly, he lit a small fire, both for warmth and to keep wild forest animals away, and he and the boy prepared a simple evening meal for themselves.

    As night drew on, the violet sky overhead changed to a deeper hue and soon utter darkness spread across the entire countryside. The small fire burned low and the boy lay half-dozing whilst the holy man pored over his religious books. Whilst he was so doing, he suddenly became aware that the sounds from the neighbour ing woodlands, which had been quite loud at a time, had fallen away and an eerie silence pervaded the area. It was a strange thing and it badly frightened the priest for he was on holy business and was well aware that the Evil One was abroad on the road and was seeking to divert his path. Then, from the darkness beyond the fireglow came a voice, soft and gruff, but with a hint of urgency about it.

    ‘Father!’ it said. The priest looked towards the boy who appeared to be Iying fast asleep. Thinking that he had imagined it, he turned back to the pages of his book. But the voice came again, harsh and insistent: ‘Father!’

    Rising, the priest closed his sacred book and walked to the edge of the fireglow. Standing there, he looked out into the darkness of the forest beyond.

    ‘Who’s there?’ he asked, grasping the crucifix which hung about his neck, for he was sorely afraid of the machinations of the Evil One. ‘Who calls me?’

    For a moment there was silence, then the same harsh voice came again.

    ‘A penitent sinner who seeks only your blessing, Father’, it replied.

    The priest clutched the crucifix even more tightly for he knew that Satan was the father of all lies, and that this might be a wily ruse to lure him into the darkness of the forest where he might be set upon by demons. Nevertheless, he took another step forward.

    ‘If you are truly a repentent sinner’, he said sternly, ‘step forward into the firelight and reveal yourself so that I may hear your sins and grant you absolution.’

    There was a long pause and the darkness in front of the holy man appeared to deepen slightly. The voice came again.

    ‘I – I cannot, Father. I am under a severe curse and if you were to see me, you would find my appearance strange.’

    It spoke with such pathos that the priest found himself quite moved. He peered against the darkness but could see nothing, save the movement of bushes in a light evening wind. When he spoke again, his tone was less stern and commanding.

    ‘In my travels all across this country’, he said kindly, ‘I have seen many awful deformities. I have seen lepers and those who were born with terribly twisted bodies and faces. I have looked into countenances which were almost too terrible to gaze upon and I have given succour to those who were most sorely afflicted. I have seen men living under the most terrible of curses. So I doubt if anything that you can show me will alarm or disgust me. I therefore ask you again to come forward and let me gaze upon you so that I can see to whom it is that I grant the Lord’s absolution.’

    He waited but there was no response from the night for a long, long while. Then the voice came again, still harsh, yet breaking with emotion.

    ‘If you were to see me’, it told the priest, ‘you would be greatly afraid. And, in truth, it is not absolution for myself which brings me so close to your fire but rather it is to seek absolution for she who cannot come.’

    The priest was puzzled but he answered earnestly and in the same kindly tone.

    ‘Tell me, are you diseased in some way?’ he asked.

    ‘After a fashion’, answered the voice. ‘But, Father, my form is so terrifying that you would be struck with fear if you were to behold it.’

    The priest answered, using the same kindly tone.

    ‘I have God’s word and His goodness and power to protect me’, he said. ‘Why should I be frightened by one of His creatures? Please, I beg you as a priest, come into the light so that I may see you and give you the blessing for which you ask.’

    By this time the boy had wakened and was now sitting by the edge of the fire looking out into the darkness with eyes that were wide and full of terror. He was only a novice and was unsettled by the strange, bodiless, growling voice. The priest motioned him to sit still and be quiet.

    ‘Come forward!’ he repeated. ‘You cannot frighten me!’

    There was a movement in the darkness beyond the firelight and into the wan circle of brilliance came a huge grey wolf, its muzzle white and dripping and its tongue lolling out of the side of its mouth. The priest crossed himself in shock and the boy made to cry out but was struck dumb by terror.

    ‘There!’ said the wolf in that familiar voice. ‘Now you see me! Are you not terrified?’ The priest was fairly choking with fear but yet he shook his head.

    ‘I – I am protected by the living God Himself’, he managed to say, ‘but what sort of creature are you for I believe that there is more to you than the form which I see before me?’ The wolf looked at him with red eyes which glowed menacingly in the firelight.

    ‘As I told you, I am one who lives under a terrible curse’, it replied. ‘Once I was like you but am now forced to wear this terrible form for a period of seven years. Yet in my heart I am still a devout Christian in need of succour and blessing. And there are yet more of us out in yonder forest who are aMicted with the same curse.’ The priest composed himself slightly.

    ‘And yet, you worship God and openly and freely acknowl edge the sacrifice of His son for mankind at Calvary?’ he enquired. ‘You can acknowledge that with all your heart?’

    The wolf stretched itself close to the fire and the boy ran back into the shadows and sat there, crouching in terror.

    ‘Aye and gladly’, said the creature. ‘Although we wear this ghastly form, we are as human and in need of salvation as any other people.’ The priest nodded thoughtfully, his initial terror beginning to fade.

    ‘But how came you by this fearsome form?’ he asked in wonder. ‘And why must you wear it for seven years?’ The wolf watched him warily.

    ‘I am a member of Clan Allta, a tribe of this region’, it answered, ‘and like yourself, Father, we are believers in Jesus Christ and in the power of His salvation. However, in times long past, we were cursed for some ancient sin by the blessed Abbot Natalis.’

    The priest took in a sharp breath. He had heard of Natalis, who had come to Ireland shortly after the Blessed Patrick to bring the Word of God to a dark and pagan land. He had even read some of the holy man’s works. From what he had read, he had always imagined the holy man to be exceedingly severe and inflexible in his teachings and one who would brook no deviation from his own interpretations of God’s law.

    ‘The sin which my clan committed has long been forgotten’, went on the wolf, ‘but the curse is still in force. Every seven years two of us must lose our mortal form to wear the skin of the wild wolf and must live in the deep woods away from the rest of our clan. When the seven years are up we shed our animal form and regain our human shape and two others must take our place. It is a terrible burden, Father, and one which will never be lifted, for Natalis is long dead.

    ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΝ ΕΚΑΝΑ ΚΟΠΥ ΠΕΙΣΤ ΑΠΟ ΜΙΑ ΠΗΓΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΡΑΦΤΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ!!! ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΜΑ ΥΠΆΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΔΕΣΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΥΚΑΩΝΕΣ ΑΛΛΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ!!!

  3. Wolf964!!!!

    KAΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ!!!!

    ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ!!!!

    ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΩ ΜΕ ΙΔΙΕΤΕΡΗ ΧΑΡΑ!!!!

    ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ!!!!

    ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΙΕΤΕΥΕΙΣ ΣΕ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!!!!

  4. Τρομερό άρθρο σαμανε!!! Ειμαι καινούργιος στο σιτε σας κατα τύχει το βρήκα και με έχει εκπληξη αφάνταστα το όλο θέμα με την λυκανθρωπια… Έχω διαβάσει πριν καιρο και μια ιστορία από ένα νησί μακριά από την Ευρώπη για μια συνάντηση ενός ιεραποστολου την εποχή που είχε ξεκινήσει να διαδιδεται ο χριστιανισμός με ενα από αυτά τα πλάσματα μαλλον…αν θές μπορώ να στην διηγηθώ!!

  5. Greek Warrior!!!!

    H KYΡΙΑ ΘΕΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΑΝ-Η-ΤΟΥ ΟΙ ΙΝΔΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΤΟΝ ΑΝΕΦΕΡΟΥΝ ΩΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΩΣ ΜΑΝΗΤΟΥ!!!!

    ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ!!!! ΠΙΣΤΕΟΥΝ ΟΜΩΣ ΠΩΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΗΤΑΝ ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΝ-Η-ΤΟΥ!!!!

    ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ!!!!

  6. Χαιρομαι γι αυτο! Μακαρι να μπορω να βοηθησω και εγω με την σειρα μου οσο μπορω, θελω να τονισω πως ειμαι 18 χρονων και εχω πολλα χρονια μπροστα μου, ελπιζω μονο να βρισκομαι στο σωστο δρομο και να μην απογοητευτω στο μελλον για τις επιλογες μου… Ευχαριστω!

    1. Greek Warrior!!!!

      ΣΤΟ ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΘΑ ΤΟ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ ΑΝ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΜΟΥ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ!!!! ΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΕΙΣ ΚΑΝΟΝΙΣΕ ΤΟΤΕ ΝΑ ΤΟΝ ΒΡΕΙΣ!!!! Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΕΤΡΑΕΙ…..ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΑΙ ΑΥΤΟ!!!!

      ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ!!!!

  7. Greek Warrior!!!!

    ΠΟΙΟΣ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΜΕ ΤΑΛΑΙΠΟΡΕΙΣ!!;!!

    ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΕΣ ΣΕ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΣΧΩΛΟΥΝΤΕ ΜΕ ΤΟ ΦΩΤΟΣΟΠ!!!

    ΤΙΣ ΕΧΕΙ ΦΤΙΑΞΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΟΜ ΡΟΟΥΝΤΣΤΟΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΝΣΑΣ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ!!! ΟΤΑΝ ΤΙΣ ΕΙΧΕ ΠΡΟΤΟ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΠΟΛΥΣ ΝΤΟΡΟΣ……

    ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΛΥΡΟΦΟΡΙΕΣ!!!!

  8. Ναι εχεις δικιο πρεπει να εχει καποιο προβλημα η σελιδα, τελος παντων τις φωτογραφιες που μοιαζουν με πραγματικο πτωμα Λυκαωνα ειναι αυτες 1) http://www.google.gr/imgres?biw=1366&bih=667&tbm=isch&tbnid=UvQEsLs9RnqqAM:&imgrefurl=http://forum.werewolfcafe.com/viewtopic.php%3Fid%3D5751&docid=VLKpdh-nNBzXfM&imgurl=http://img.photobucket.com/albums/v603/Siiri/Werewolfcarcass2.jpg&w=604&h=451&ei=7wulUYFTjsk9i-aAsAM&zoom=1&ved=1t:3588,r:0,s:0,i:79&iact=rc&dur=487&page=1&tbnh=194&tbnw=251&start=0&ndsp=18&tx=91&ty=56
    2) http://www.google.gr/imgres?biw=1366&bih=667&tbm=isch&tbnid=R4_SvlDYQx2H9M:&imgrefurl=http://www.sodahead.com/fun/how-would-you-kill-a-warewolf/question-1628395/&docid=XlEQtT-5IZ1RwM&imgurl=http://images.sodahead.com/polls/0/0/1/6/2/8/3/9/5/2317121010_real_werewolf_picture.jpeg&w=452&h=604&ei=LgylUYauNYOCOIL3gagE&zoom=1&ved=1t:3588,r:86,s:0,i:344&iact=rc&dur=473&page=4&tbnh=180&tbnw=132&start=67&ndsp=22&tx=49&ty=88
    Επισης το παραξενο ειναι πως εαν καποιος λυκαωνας ειχε πεθανει δεν θα το ειχαν ανακαλυψει πρωτοι οι υπολοιποι λυκαωνες ωστε να τον παρουν και να τον θαψουν αλλα και να μην πεσει στα χερια καποιου Ιλουμινατου…. Συγνωμη για την ταλαιπωρια!

  9. Saman lycan ετυχε να πεσω σε 2 φωτογραφιες οι οιποιες φαινονται να αναπαραστουν ενα πραγματικο πτωμα λυκαωνα και θα ηθελα την γνωμη σου, η σελιδα ειναι αυτη http://forum.werewolfcafe.com/viewtopic.php?id=5751 Επισης στο επομενο σου αρθρο θα ηθελα εαν γνωριζεις βεβαια να αναφερεις την καθημερινοτητα των λυκαωνων οι οποιοι ζουν αναμεσα μας αλλα και αυτοι που ζουν στη μεση Γη, πιστευω αυτο ειναι κατι που θα ενδιφερε πολυ κοσμο… Ευχαριστω!!

  10. Προσωπικα πιστευω οτι κανενας λυκαωνας δε θα μπορουσε να δρασει αυτοβουλως αλλα κατοπιν αδειας. Σκοτωσε για να σωσει καποιες αθωες ψυχες. Ηταν ευκαιρια, μικρο αποσπασμα χωρις ενισχυσεις. Οι χωρικοι σιγουρα δε θα αναφεροντουσαν στο γεγονος λογο οτι τους προλαβε ο παπας του χωριου. Οποτε ολα τακτοποιημενα.

    Σαμαν δε θυμαμαι αν εχω δει αρθρο σου για τους γεφυραιους αλλα και για τους σχινοκεφαλους. Θα ηθελα παντως να κανεις και για αυτους. Εχω διαβασει επιγραμμματικες αναφορες για αυτους μοναχα.

    ααα μη το ξεχασω η καλυτερη προπαγανδα ειναι οταν δινουν οι ιδιοι συνεντευξεις με μια λεξη Lacerta :)

  11. ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΌΛΟΥΣ. SAMAN ΘΑ ΉΘΕΛΑ ΝΑ ΠΑΡΑΘΈΣΩ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΚΡΎΒΟΥΝ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟΠ;ΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΕ ΒΆΣΗ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΉ ΜΟΥ!(ΓΙΑΤΙ ΌΝΤΩΣ ΚΡΎΒΟΥΝ ΑΛΉΘΕΙΕΣ).ΠΙΣΤΕΥΩ ΛΟΙΠΌΝ ΌΤΙ ΓΊΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ,ΔΙΟΤΙ ΌΤΑΝ ΠΡΟΒΆΛΟΥΝ ΤΑ ΑΛΗΘΙΝΆ ΘΑ ΨΆΞΟΥΜΕ ΕΜΕΊΣ ΣΕ ΑΛΛΑ ΠΡΆΓΜΑΤΑ.ΌΜΩΣ ΑΚΌΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΌΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΈΞΥΠΝΟΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΆΒΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΚΡΎΒΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΟΙΟΎΝ ΑΡΚΕΤΆ ΈΤΣΙ ΏΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΒΓΆΖΕΙΣ ΕΎΚΟΛΑ ΣΥΜΠΕΡΆΣΜΑΤΑ(ΣΕ ΑΡΚΕΤΈΣ ΠΕΡΙΠΤΏΣΕΙΣ ΌΧΙ ΣΕ ΌΛΕΣ)!ΝΑ ΕΊΣΤΕ ΠΆΝΤΑ ΚΑΛΑ.

  12. Δεν πίστευα τα μάτια μου… υπάρχει (λένε) οργάνωση για ορφανά μικρά σκοτώθηκαν οι γονείς τους από ανθρώπους..!!!!!! Κάποιος Dr.Baxter είναι και ζητάει και υποστήριξη από τον κόσμο για να συνεχίσει το έργο του.

    “Mission
    To find loving homes for orphaned Lycanthrope babies, preserve the species, and eliminate the need for human blood in the diet.
    Company Overview
    WerePups is an adoption agency for orphaned Lycanthropes.

    Each year, hundreds of Lycanthropes are slain by the hands of “Werewolf Hunters.” Many of these powerful creatures leave behind a den containing helpless offspring, and these beautiful babies are sentenced to perish, alone and starving.

    Here at WerePups, we recognize the innocence of the young Lycanthrope, and we believe that every creature great and small deserves a chance at life.

    For many years, underground organizations like our own have been leading missions to rescue and rehabilitate orphaned Lycanthropes, but they have remained in secrecy due to the high “turning” rate of growing Lycanthropes.

    Today, our “Foster Parent Deaths” are at an all-time low, as our specialists have made exciting breakthrough discoveries concerning Lycanthrope nutrition and substitutions for human blood. We are very proud to be the first to announce our presence to the world, and offer orphaned Lycanthrope infants for adoption to loving homes!”

    http://www.werepups.com/main.html

    https://www.facebook.com/Werepups/info

    1. Αγαπητέ submarine, έτυχε και το είδα πριν λίγες μέρες. Πέρα από το “αντικείμενο” της ταινίας, μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι παρ’όλο που υποτίθεται καταγράφηκε σε μια εποχή όπου το video ήταν δύσκολη υπόθεση και ότι τόσο κοινό όσο σήμερα, ενώ και οι κάμερες ήταν ένα αντικείμενο κάποιας οικονομικής αξίας αρκετά άνω των οικονομικών δυνατοτήτων του μέσου ανθρώπου των ημερών τους…υπήρχαν πολλά πλάνα, ελαφρώς καλλιτεχνικά, αλλά και γωνίες λήψης που δίνουν την εντύπωση ότι υπήρχαν πάνω από μία κάμερες. Τα φιλμ εκείνης της εποχής συνήθως έχουν γενικά πλάνα, είναι ελαφρώς “μονότονες” οι λήψεις και μοιάζουν περισσότερο με κινούμενες φωτογραφίες. Αυτό το φιλμ όμως φάνηκε σαν να διέθετε σενάριο… επίσης μία επισήμανση από κάποιον θεατή στα σχόλια του video μου μοιάζει να είναι σωστή…τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που εμφανίζονται στην ταινία είναι πιο “λεπτα” πιο “εξευγενισμένα” από των τότε ανθρώπων… Με λίγα λόγια, δεν με έπεισε….

    2. Submarine!!!!

      ΜΕ ΠΡΟΛΑΒΕΣ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟ ΑΝΕΒΑΣΩ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΥΚΑΩΝΕΣ!!!!!

      ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ!!!!

      ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΝΗΣΙΟ… ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΩΡΟΥΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΥΚΑΩΝΑΣ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟ ΑΓΑΛΜΑ Η ΚΟΥΚΛΑ ….

      ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΑΥΤΟ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ….. ΘΑ ΕΚΠΛΑΓΕΙΣ!!!!

      ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ!!!!

  13. αγαπητε σαμανε ευχαριστω για τον χρονο σου η απαντηση σου με καλυψε πληρως. ο κωδικας ανορθογραφιας που εχεις αναφερει στο παρελθον ειναι ελκυστικη προκληση για μελετη. ευχαριστω και παλι !!!!

    1. Gordon!!!!

      ΔΕΝ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΩ,,,,, ΙΣΩΣ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΤΑΙΝΙΑ!!!! ΑΝ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΉ….

      ΑΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΒΕΒΑΙΑ ΤΟ ΠΑΙΧΝΊΔΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΕΙΣ ΔΙΟΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΙΧΝΊΔΙΑ ΚΑΤΑ ΠΕΡΊΕΡΓΟ ΤΡΟΠΟ ΠΟΛΛΑ ΒΙΝΤΕΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΜΗΝΎΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙ!!!!

      ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ!!!!

      1. nemolaos!!!!

        ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ!!!!

        ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΟ ΛΙΝΚ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΣ!!!!

        ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΠΑΙΞΕΙ …. ΜΑ ΡΩΤΗΣΑ ΠΑΙΧΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΠΑΙΞΕΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ!!!!

        ΑΠΟ ΟΤΙ ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΟ ΛΙΝΚ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΦΩΤΟΣΟΠ!!!!

        ΕΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΦΟΤΟΣΟΠ Ο ΤΥΠΟΣ Η ΤΥΠΙΣΑ ΠΟΥ ΤΟ ΕΦΤΙΑΞΕ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΡΚΕΤΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΥΚΑΩΝΕΣ…… Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΣΕ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΕΡΩΤΙΜΑΤΙΚΟ ΜΕΓΑΛΟ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ Η ΟΧΙ!!!! ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΝ ΕΙΧΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΙΝΗ Η ΟΧΙ ΘΑ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΑΡΘΡΟ!!!! ΜΑ ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΠΟΥΘΕΝΑ……

        ΕΤΣΙ ΟΛΟΙ ΒΑΣΙΖΌΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΑΛΗΘΙΑΣ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΝΑΛΥΣΗ…….

        ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ!!!!

  14. αγαπητε σαμανε καλησπερα. Το αρθρο σου για ακομα μια φορα ειναι αναμενομενα ενδιαφερων. Θελω να ρωτησω την γνωμη σου για την συγκεκριμενη πραξη του λυναωνα. Επραξε κατα βουληση η ειχε εντολη για την κατακρεουργηση των στρατιωτων. Ρωταω λογο της απαγορευσης του μαν_η_ του για επεμβαση σε ανθρωπους. Ευχαριστω εκ των προτερω . Να εισαι παντα καλα! !

    1. submarine!!!!

      OI ΛΥΚΑΩΝΕΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΑΙ ΝΑ ΣΚΟΤΏΣΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΤΩΝ ΣΑΜΑΝΩΝ ΤΟΥΣ ΔΙΟΤΙ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΜ << ΜΑΝ Η ΤΟΥ >> ( ΘΕΟ ΤΟΥΣ ) !!!! ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΗΤΑΝ ΛΥΚΑΩΝΑΣ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΓΩ ΔΕΝ ΑΜΦΙΒΆΛΩ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΕΔΩ ΕΧΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΣΚΕΦΤΟΝΤAI ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!!! ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΠΙΣΤΕΥV ΟΤΙ Ο ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΝ ΕΙΧΕ ΚΑΠΟΙΑ ΙΔΙΑΊΤΕΡΗ ΔΥΝΑΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟN ΟΧΙ ΚΑΙ Ο ΛΥΚΑΩΝΑΣ ΑΥΤΟΣ!!!! ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΓΝΩΡΊΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ ΥΠΟΣΤΕΊ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΛΗ ΤΟΥ!!!! ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΠEΙΡΑΞΑΝ!!!! ΑΥΤΑ ΒΕΒΑΙΑ ΟΛΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΛΕΩ ΚΑΤΑ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΒΟΥΛΗΣΗ…. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ!!!!

      ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ!!!!

Αφήστε μια απάντηση