ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

 Σε πολλά μέρη ανά τον κόσμο εις την αρχαιότητα υπήρχαν περιπτώσεις κανιβαλισμού άλλοτε αποτελούσαν από μικρές ομάδες ανθρώπων και άλλοτε υπήρχαν και περιπτώσεις οπού ολόκληρες φυλές είχαν υποπέσει στην ανθρωποφαγία. Για αυτό το φαινόμενο υπάρχουν αποδείξεις σε πολλά ιστορικά και ιερά κείμενα, μάλιστα υπάρχουν ιστορικά ντοκουμέντα από πολύ γνωστούς ιστορικούς  που μαρτυρούν αυτά τα γεγονότα, όπως ο λεγόμενος  πατέρας της ιστορίας  ο Ηρόδοτος , ο Στράβων, ο ιστορικός Πτολεμαίος, ο Ισίγονος, ο Πλίνιος, κ.α. υπάρχουν και νεώτεροι ιστορικοί που μας εξιστορούν αυτά τα γεγονότα.

Έκτος από τα ιστορικά ντοκουμέντα υπάρχουν και πολλές έρευνες από συγχρόνους επιστήμονες που έχουν επιβεβαιώσει με επιτόπιες και εργαστηριακές έρευνες αυτά τα γεγονότα. Σίγουρα τα γεγονότα αυτά μας προκαλούν αποτροπιασμό και αηδία αλλά οι άνθρωποι που τα πραγματοποιούσαν τότες είχαν άλλοι οπτική γωνία και ο τρόπος ζωής τους ήταν έτσι ώστε ο ηθικός τους φραγμός δεν τους απαγόρευε να έπρατταν αυτές τις πράξεις, απεναντίας μάλιστα πολλές φορές η κοινωνία και οι νόμοι τους επέβαλαν τον κανιβαλισμό. Οι αρχαιολόγοι σήμερα με βάση τα ντοκουμέντα και τις επιστημονικές αναλύσεις έχουν κατατάξει τον κανιβαλισμό σε 4 κατηγορίες:

α) Την ανθρωποφαγία από ανάγκη, δηλαδή υπήρχαν περιπτώσεις στο παρελθόν όπου άνθρωποι υπέφεραν από την πείνα, λόγο πολέμου είτε από κάποιο αποκλεισμό ή από κάποια καιρικά φαινόμενα όπου εξαιτίας αυτού δεν είχαν πόρους τροφής. Έτσι το ένστικτο της επιβίωσης του άνθρωπου τους οδήγησε στην ανθρωποφαγία, πολλοί από εσάς έχετε δει την ταινία << οι επιζήσαντες>> είναι μια πραγματική ιστορία, όταν ένα αεροπλάνο έπεσε στα χιονισμένα βουνά των Άνδεων και οι επιζήσαντες μετά από πολλές εβδομάδες ασιτίας και προκειμένου από το να πεθάνουν από την πείνα κατέφυγαν στην ανθρωποφαγία, αυτοί οι άνθρωποι αργότερα στάλθηκαν στο δικαστήριο με την κατηγορία του κανιβαλισμού όπου τελικά δικαιωθήκαν, και εμείς αν βρισκόμασταν σε τέτοια κατάσταση ίσως να κάναμε τα ιδία.

β) Σε θρησκευτικές τους τελετές, τελούσαν ανθρωποθυσίες και πολλές φορές τελείωναν την τελετή τους σε ανθρωποφαγία, έτσι θεωρούσαν ότι εξάγνισαν την ψυχή τους, υπάρχουν πολλές αναφορές για αυτό το θέμα.

γ) Αρκετές φυλές πραγματοποιούσαν την ανθρωποφαγία νεκρών αντιπάλων μετά το πέρας της μάχης για να φοβίσουν και να τρομοκρατήσουν τους αντιπάλους τους. Βλέπουμε εδώ ότι έκαναν χρήση του ψυχολογικού πολέμου για να εξουθενώσουν το ηθικό σθένος των εχθρων τους.

δ) Στον μυστηριακό και οργιαστικό κανιβαλισμό όπου αρκετές φορές και οι ίδιοι που μυούνται σε αύτη την λατρεία αυτό ακρωτηριάζονται με την θέληση τους πολλές φορές, και άλλες φορές γιατί επιβάλετε από τις μυστηριακές λατρείες. Αυτός ο κανιβαλισμός χαρακτηρίζετε ως μαγική που ο κυρίως σκοπός τους ήταν πως οι δράστες τρώγοντας την ανθρώπινη σάρκα νόμιζαν ότι αποκτούσαν ανώτερες δυνάμεις.

Ο Ηρόδοτος μας αναφέρει ότι υπήρχε ένας λαός όπου ζούσε βορείως της Κασπικής στέπας, ο λαός αυτός ονομαζόταν Μασσαγέτες, και αναφέρει ότι όταν οι άνθρωποι εκεί ηλικιωνόταν και δεν μπορούσαν να προσφέρουν τίποτα στην κοινωνία τότε τα ίδια τα παιδιά τους τους σκότωναν και στην συνέχεια έβραζαν το κρέας τους και τους έτρωγαν. Ο Στράβων όπου γενικότερα μας έχει πληροφορήσει πολλά για τις φυλές τις Ινδίας και τα έθιμα τους μας γνωστοποιεί επίσης ότι εκεί υπήρχαν φυλές κανιβάλων και ότι κατά τις γαμήλιες τελετές πραγματοποιούσαν τον κανιβαλισμό, επίσης οι νεαροί πολεμιστές μετά τις μάχες σκότωναν τους αιχμαλώτους και έτρωγαν τις σάρκες τους, αλλά πρώτα έκοβαν το κεφάλι και το πρόσφεραν στον βασιλιά τους, αυτό το έκαναν σαν ένδειξη τιμής και σεβασμό. Ο ιστορικός Ισίγονος που η καταγωγή του ήταν από την Νίκαια της Βιθυνίας μας πληροφορεί ότι στον ποταμό Βορυσθένους όπου σήμερα ονομάζετε Δνειπέρου και βόρια του υπήρχε εκεί μια πολεμική φυλή, αύτη η φυλή έτρωγαν μόνο τους εχθρούς τους αλλά προτού ξεκινήσουν το << δείπνο >> έγδερναν το κρανίο και αφού επεξεργάζονταν το δέρμα το χρησιμοποιούσαν σαν πετσέτα και το τοποθετούσαν μπροστά στο στήθος τους την ώρα του φαγητού.

Οι Σκυθές ήταν ένας γνωστός λαός που άφησε την δική του ιστορία , λίγοι όμως ξέρουν ότι και αυτοί ήταν ανθρωποφάγοι. Ο Ηρόδοτος στο τέταρτο βιβλίο της ιστορίας του μας πληροφορεί ότι όταν λάμβαναν μέρος στη μάχη και νικούσαν έπιναν το αίμα του πρώτου νεκρού του αντιπάλου και αφού το έπιναν γρήγορα αμέσως του έκοβαν το κεφάλι και το πρόσφεραν στο βασιλιά τους, μόνο έτσι αποκτούσαν το δικαίωμα να παίρνουν ένα μικρό μερίδιο από τα λάφυρα. Μια άλλη συνήθεια που είχαν ήταν να γδέρνουν τους νεκρούς του αντιπάλου και αφού το κατεργαζόταν κατάλληλα το κρεμούσαν από τα ηνία των αλόγων τους και το χρησιμοποιούσαν για πετσέτα, συνήθως σκούπιζαν τα χέρια τους με αυτό το δέρμα και πολλές φορές έπαιρναν τα κρανία των εχθρών τους και το είχαν για κούπα, από τους θαρραλέους νεκρούς αντιπάλους έπαιρναν το δέρμα του δεξιού χεριού και έφτιαχναν φαρέτρες για τα βέλη τους.

Οι Δέρβικες ήταν επίσης ένας κανιβαλιστικός λαός, αυτοί ζούσαν στα βουνά της ανατολής και είχαν την συνήθεια όταν οι άνδρες τις οικογενείας ήταν σε μεγάλη ηλικία να τους φονεύουν και επίσης τις γυναίκες τις απαγχόνιζαν και να τις έθαβαν. Στο έδαφος του σημερινού Βελγίου στην αρχαία εποχή υπήρχαν περιπτώσεις κανιβαλισμού, ο Στράβων μας περιγραφεί ότι οι αρχαίοι κάτοικοι αυτής της περιοχής όταν επέστρεφαν από την μάχη κόβανε τα κεφάλια των νεκρών αντιπάλων τους και τα κρεμάγανε στα ηνία των αλόγων τους, πρώτα όμως δοκίμαζαν λίγο από το κρέας τους. Ο αρχιεπίσκοπος της Σικελίας Θεόδωρος Κρίθινος αναφέρει και τους Κέλτες οι οποίοι έκαναν τα ίδια με τους αρχαίους κατοίκους του σημερινού Βελγίου. Ο Στραβών μας πληροφορεί πάλι ότι οι αρχαίοι κάτοικοι τις Ιρλανδίας ήταν εξαιρετικά αγροίκοι πιο πολύ από τους Βρετανούς γιατί έτρωγαν τους ανθρώπους πολύ συχνότερα από άλλους λαούς, επίσης όταν πέθαναν οι γονείς τους τους έτρωγαν και το θεωρούσαν πράξη ευλάβειας.

Όταν οι Ισπανοί κατακτητές πήγανε στην Αμερική εντόπισαν πάρα πολλές περιπτώσεις ανθρωποφάγων ανθρώπων, και αρκετές φορές ήρθαν αντιμέτωποι με αυτές τις φυλές. Πολύ αργότερα ο ταξιδιώτης Χούστερτ συνάντησε την φυλή των Νκουντου στην Ουρουγουάη αυτοί είχαν την συνήθεια όταν πέθαινε ο βασιλιάς του να θυσιάζουν ένα δούλο, ο τρόπος που τον σκότωναν ήταν: τον κτύπαγαν με ένα ξύλο στο κεφάλι έτσι ο θάνατος επέρχεται ακαριαίος υστέρα τον τεμάχιζαν και τον έτρωγαν. Ο Βέρμπεκε όταν έκανε το ταξίδι του στην Αφρική συνάντησε τους Μπαλούμπες και διηγείται ότι κάθε φορά που ενθρόνιζαν έναν καινούργιο βασιλέα οδηγούσαν τους αιχμαλώτους πολέμου σε ένα απομονωμένο σημείο και εκεί έκαναν τις ανθρωποθυσίες, ύστερα μάζευαν το αίμα των νεκρών και το παράδιδαν στον νέο βασιλιά. Αυτός έπινε το αίμα τον εκτελεσθέντων και παράλληλα φώναζε την λέξη <<κουσούμισα μπουλοπβέ μπβουανγκού>> η φράση αύτη σήμαινε: δώστε μου δύναμη να βασιλέψω. Ο Ραούλ Αλλιέ όταν πήγε στην πρώην Γαλλική Δυτική Αφρική αντίκρισε πολύ περίεργες και αποτρόπαιες καταστάσεις. ΟΙ μαύροι ντόπιοι κάτοικοι φτιάχνανε με τις ανθρώπινες σάρκες περίεργα φίλτρα και τα χρησιμοποιούσαν σε διάφορα μάγια όπως και κάποια δηλητήρια. Πολλές φυλές σε εκείνη την περιοχή διαμέλιζαν τα ανθρωπινά πτώματα και τα σκόρπιζαν στους αγρούς για να τους φέρει καλή τύχη, ταυτόχρονα έκαναν και διάφορες τελετουργίες για να ζητήσουν βοήθεια από τα πνεύματα, στο τέλος μάζευαν ένα μέρος από τις ανθρώπινες σάρκες και τις έτρωγαν.

Στο νησί του Πάσχα υπάρχουν ενδείξεις κανιβαλισμού, έχουν βρεθεί συγκεντρωμένα ανθρώπινα οστά και πάνω στα κόκαλα υπάρχουν ύποπτες χαρακιές, μερικοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι αυτά τα σημάδια υποδεικνύουν τεμαχισμό. Στην Αμερική όπως είπα και πριν οι κονκισταδόροι συνάντησαν αρκετές φυλές όπου ήταν ανθρωποφάγοι υπήρχαν όμως και φυλές που την ανθρωποφαγία την είχαν σχεδόν σε καθημερινή βάση, δυο από αυτές τις φυλές ήταν οι Καραιβών και οι Γκοναράνοι οι οποίοι ζούσαν κάπου κοντά στον Αμαζόνιο ποταμό. Τις ίδιες συμπεριφορές είχαν και οι Ινδιάνοι της Κολομβίας οι ονομασία της φυλής αυτής ήταν Ουιτότο, πίστευαν ότι ο θεός τους είχε επιβάλει να τρώνε ανθρώπινο κρέας, για αυτό το να διαμελίζουν τα πτώματα και να τα τρώνε το θεωρούσαν θρησκευτικό καθήκον, τα θύματα ήταν αιχμάλωτοι πολέμου.

Στην Βίβλο υπάρχουν αναφορές ανθρωποφαγίας στο Δ 24-29 εκεί θα δείτε την πολιορκία του βασιλιά της Συρίας Άδερ να πολιορκεί την Σαμάρεια με πολύ στρατό, εκεί συνέβησαν ρημάχτηκα γεγονότα όπου σε συνδυασμό με τον λοιμό που έπεσε στην πόλη τα γεγονότα εξελίχτηκαν δραματικά, η μάνα σκότωνε το γιο της για να το φάνε, και πολλά άλλα. Βλέπουμε ότι στην αρχαιότητα δυστυχώς ο κανιβαλισμός υπήρχε σε μεγάλη έκταση, ευτυχώς όμως αρκετές φορές χάρη στην επίδραση πολιτισμένων λαών ο κανιβαλισμός μειώθηκε, για παράδειγμα ο μέγας Αλέξανδρος στην εκστρατεία του συνάντησε τέτοιους λαούς όπου άλλοτε με την βία και άλλοτε με ειρηνικό τρόπο τερμάτισε αυτές τις φρικαλεότητες και τους μετέδιδε τον ελληνικό πολιτισμό, και οι Ρωμαίοι επίσης έκαναν το ίδιο στην βόρεια Ευρώπη κυρίως, γιατί το φαινόμενο εκεί ήταν πολύ συχνότερο.

 

Στα νησιά της Χαβάης η λέξη Aάνθρωπος σημαίνει ακόμη «όρθιος χοίρος», ενώ μια άλλη φυλή της Νέας Γουϊνέας ονομάζει τον εαυτό της Ασμάτ, που σημαίνει «Άνθρωποι», σε αντίθεση με όλους τους άλλους, τους οποίους αποκαλεί Μανόουε, δηλαδή «Φαγώσιμους-νόστιμους »! Πριν από λίγα χρόνια οι ιθαγενείς Μαορί της Νέας Γουϊνέας συνήθιζαν πριν πάνε στην μάχη να μένουν για μέρες νηστικοί, ενώ στο δρόμο για τη μάχη μιλούσαν λαχταρώντας για τη «γλυκιά γεύση» που θα είχε το κρέας των εχθρών τους. «Η σάρκα σας κόλλησε ανάμεσα στα δόντια μου», φώναζαν οι ίδιοι στους κατατρομαγμένους συγγενείς των θυμάτων τους, έπειτα έβγαζαν τις γλώσσες τους κοπανώντας χέρια στήθια και γουρλώνοντας τα μάτια τους ευχαριστούσαν τους θεούς για τις νοστιμιές που τους πρόσφεραν……..

Δυο ινδιάνικες φυλές στη Βόρειο Αμερική εφάρμοζαν τον πολεμικό κανιβαλισμό στις μεταξύ τους συγκρούσεις. Μπορεί να μην πήγαιναν στη μάχη με σκοπό να φάνε ανθρώπινο κρέας, ωστόσο το αποκτούσαν ως υποπροϊόν της διεξαγωγής του πολέμου. Οι Χιούρον και οι Ιροκέζοι, που ζούσαν στη δασώδη περιοχή των Μεγάλων Λιμνών, δεν άφηναν μια εξαιρετική πηγή πρωτεϊνών -το ανθρώπινο κρέας- να πάει χαμένη. Τους μετέφεραν στα χωριά τους για να τους βασανίσουν, τα βασανιστήρια που υπέβαλαν ιδίως οι Χιούρον κρατούσαν ώρες και καμία φορά και μέρες τους αιχμαλώτους τους, ήταν μοναδικά σε αγριότητα (τσιγάρισμα σε σιγανή φωτιά κ.α.). Είχαν ωστόσο και εκπαιδευτικό χαρακτήρα εφόσον προειδοποιούσαν τους νέους της φυλής για τη φοβερή μοίρα που τους περίμενε αν τυχόν κι αιχμαλωτίζονταν από τους εχθρούς.

Οι ινδιάνοι Τουπινάμπα στην Βραζιλία επιδίδονταν σε πολεμικό κανιβαλισμό διοργανώνοντας μάλιστα ειδικές τελετές. Ο Αντόνιο Μπλασκέθ όπου ήταν Ιησουίτης, που επισκέφθηκε την Βραζιλία το 1557, γράφει χαρακτηριστικά: «Οι Τουπινάμπα θεωρούν ευτυχία να σκοτώσουν έναν εχθρό και ύστερα να φάνε το κρέας του. Δεν υπάρχει κρέας που να τους αρέσει περισσότερο». Σ’ αυτές τις πρωτόγονες φυλές οι ίδιοι οι αιχμάλωτοι ζητούσαν έναν «ένδοξο», δηλαδή έναν φρικτό θάνατο, πιστεύοντας ότι «μόνον οι δειλοί και οι ασθενικοί πεθαίνουν και θάβονται για να πάνε ν’ αυξήσουν το βάρος της γης» (Jose de Anchieta, 1554). Στα μάτια των Ιησουϊτών στα μάτια βεβαία των Ιησουϊτών φάνταζαν ότι οι ινδιάνοι είχαν έρθει από την ίδια την κόλαση, με αποτέλεσμα την τεράστια σφαγή ινδιάνων…….

Ο κανιβαλισμός θυμίζει τον άνθρωπο την ταπεινή ζωώδη καταγωγή του.  Ο πολιτισμός μας τον απαγορεύει ρητά. Μοιάζει με τον «απαγορευμένο καρπό» του κήπου της Εδέμ: ( όσο μεγαλύτερος είναι ο πειρασμός να παραβιαστεί, τόσο πιο ισχυρή είναι η απαγόρευσή του από τη θρησκεία, την ηθική και την κοινωνία ). Θα μπορούσαν να γραφούν πολλά γύρω από τις αιτίες που οδηγούσαν όλες αυτές τις φυλές και λαούς ανά τον κόσμο, ο χώρος όμως είναι μικρός για να γραφτούν περαιτέρω πράγματα. Προτού κλείσω το θέμα θα σας πω ότι οι μεγαλύτεροι κανίβαλοι στον κόσμο υπήρξαν οι Αζτέκοι……….

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΠΡΟΣΟΧΗ!!!

OI ΕIKOΝΕΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΕΣ

Aν νομίζετε ότι δεν υπάρχουν κανίβαλοι σήμερα είστε γελασμένοι, πατήστε ΕΔΩ για να δείτε κανιβαλισμό στην Ταϋλάνδη!!! Οι εικόνες είναι πραγματικά φρυχτές και ανατριχιαστικές!!! ΠΡOΣΟΧΗ!!! Αν δεν αντέχετε την θέα τέτοιων περιστατικών παρακαλώ μην το δείτε!!! Αν είστε κάτω των 18 ετών παρακαλώ να μην εισέρχεται στον χώρο αυτό!! Οι φωτογραφίες στάλθηκαν στον SAMAN LYCAN οπού εκείνος με την σειρά του τις παραχώρησε σε μένα!! Ο νεκρός που πρόκειται να φαγωθεί πέθανε από έμφραγμα, όταν ήταν ζωντανός δήλωσε πως δεν ήθελε να θαφτεί και να τον φάνε τα σκουλήκια αλλά ούτε και να καεί. Παρά να τον φάνε οι δικοί του και οι φίλοι του ώστε να είναι για πάντα μέσα τους!!! Ο νεκρός λέγεται ότι ήταν δάσκαλος στο ΚΙΝ ΜΠΟΞΙΝΓΚ και ήθελε με αυτό τον τρόπο οι μαθητές του να τον έχουν για πάντα μέσα τους !!! Αν και οι αρχές επίσημα δε γνωρίζουν τίποτα για το γεγονός μετά τις φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν δηλώσαν ότι θα ξεκινήσουν έρευνα………. Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά!!

INVISIBLE LYCANS TEAM!!!

 

 

 

 

 

 


1 σκέψη στο “ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

Αφήστε μια απάντηση