ΠΡΩΤΗ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ!!!!
ΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ ΣΑΜΑΝΟΙ ΑΛ ΣΟΥΛΑΜΠΑ!!!!!
Μεταξύ των νομαδικών φυλών της Αραβικής Χερσονήσου είναι μια ιδιαίτερη φυλή που είναι οι πιο ενημερωμένοι στις ερήμους, οάσεις της χερσονήσου, ξεροπόταμους, λόφους και βουνά, καθώς και τα ζώα και τα φυτά του. Αυτή η φυλή, ονομάζεται Αλ Sulaba ( Αλ Σουλάμπα ), είναι η πιο διαδεδομένη σε εκείνα τα μέρη, και η πιο ικανή στη διέλευση αυτών των άνυδρων πεδιάδων.
Μερικοί αποκαλούν τους Βεδουίνους Αλ Σουλμπάν (δηλαδή τους σταυρούς) ή Al-Khlawiyah ( Αλ Κχλαβουγιάχ ένα όνομα που προέρχεται από το khala – ερημιά, που συνεπάγεται στην σύγκριση με σκυλιά παριών). Παρά τις τεράστιες ικανότητές τους, η φυλή είναι ταπεινή, περιορισμένη σε αριθμό, σε ασθενή δύναμη, χαμηλή περιεκτικότητα σε κατάσταση, και περιορισμένη σε προγονικές ρίζες. Στην πραγματικότητα δεν ξέρουν την προέλευσή τους, είναι γνωστό αυτό μεταξύ των Αράβων (να μας πουν ποιοι είναι, στον αραβικό πολιτισμό, ένα μεικτή προσβολή αν αυτό γίνει). Η φυλή δεν έχει κανένα φυλετικό όφελος ή έδαφος ή μια χώρα στην έρημο του οποίου κατοικεί. Έχουν εξαπλωθεί από τη Συριακή έρημο στο βόρειο τμήμα (περίπου στην Παλμύρα) στην Μοσσούλ και τη νότιο-ανατολική έρημο στο Ιράκ, στο Nάτζτ και την ακραία νοτιοδυτική πλευρά του Χιτζάζ στη σύγχρονη Σαουδική Αραβία, και στο Νταχνά πέρα από το Κουβέιτ.
Η πρώτη γραπτή μαρτυρία για αυτούς ήταν από τον Σουλεϊμάν Αλ- Μπουστάνι, ο οποίος δημοσίευσε μια διάλεξη στην Αλ-Mακτατάφ, στο οποίο χωρίζονται οι νομάδες σε τρεις κατηγορίες:
« Βεδουίνοι, ημι-Βεδουίνοι, και οι Βεδουίνοι της Βεδουινέας ».
Η Σουλάμπα έβαλε στην τρίτη κατηγορία, και διαβίβασε την θεωρία ότι κατάγονται από τους Σταυροφόρους ( Αλ-Σαλιμπιγείεν στα αραβικά), αφού οι Μαμελούκοι είχαν νικήσει και τη διασπορά. Ο Αλ Μπουστάνι έκανε μια δεύτερη και πιο εκτεταμένη αναφορά για τους Αλ Σουλάμπα στο 11ο τόμο της Αλ Νάτ ιράτ Mα αρίφ, μια εγκυκλοπαίδεια που δημοσίευσε η Αλ Μπουτρούς Μπουστάνι το 1911. αυτό το κείμενο υπερασπίζεται τη θεωρία ότι προήρθαν από τους Σταυροφόρους.
Ο πρώτος ξένος συγγραφέας που αναφέρθηκε σε αυτήν την φυλή ήταν W. Pierre , στην Ισλαμική εγκυκλοπαίδεια, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι είναι Άραβες που προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ σε μεταγενέστερο χρονικό διάστημα, και ότι οι τελωνειακοί τους και ταπεινή κατάσταση αναφέρουν ότι υπήρξαν θύματα της καταστροφής ενός παλιού πολιτισμού. Γάλλοι ανθρωπολόγοι κατά τη διάρκεια της θητείας στη Συρία και το Λίβανο ανέπτυξαν τη θεωρία ότι η Αλ-Σουλάμπα είναι μια μη φυλετική καταγωγή Αραβικής ύπαρξης, ενδεχομένως Ινδική, πιθανώς έφερε στη Βαγδάτη ως μουσικούς για τον Aμπασίτ χαλίφη. Πιστεύεται ότι έχουν διάσπαρτες ρίζες στην έρημο για να ξεφύγουν από επίθεση του Ταμερλάνου στη Βαγδάτη. Αυτή η θεωρία βασίστηκε σε κάποιες από τις εκφράσεις των Αλ Σουλάμπα, η οποία είναι κοντά σε ορισμένες Ινδικές διαλέκτους, ότι ορισμένοι από τους μύθους τους είναι παρόμοιες με εκείνες του βιβλίου « Χίλιες και Μία Νύχτες », και επειδή πολλές από τις φυλές τους ζουν κοντά στον Κόλπο.
Oι Αλ Σουλάμπα φωτογραφία του 1907
Περιέργως, οι ταξιδιώτες εκείνης της εποχής, όπως ο Karsten Neibuhr ( Κάρστεν Νέημπουρ ), ο οποίος επισκέφθηκε τον Aλ Χιτζάζ και Yαμέν, νωρίτερα οι ταξιδιώτες δεν έκαναν καμία αναφορά στην παρούσα φυλή, η οποία φαίνεται να δείχνουν ότι οι Aλ Σουλάμπα δεν υπήρχαν πριν από την ημερομηνία αυτή. Ο πρώτος ταξιδιώτης που αναφέρει σε αυτά ήταν ο John Burkehardt ( Τζων Μπάρκιχαρντ ), ο οποίος τους περιέγραψε ως φυλή από το βορρά, που δεν κατέχουν ούτε άλογα ούτε καμήλες, των οποίων οι σκηνές είναι φθαρμένες, και οι οποίοι κυνηγούν για τα τρόφιμα τους, επικαλούμενη μεταξύ άλλων παρακαλώ φυλές για εφοδιασμό πυρίτιδας.
Δεν έκανε όμως καμία αναφορά στην ύπαρξη τους, των Ινδικών εξορύξεων. Ο Σερ Ρίτσαρντ Μπάρτον το ταξίδι των οποίων πραγματοποιήθηκε το 1853, που αναφέρεται σε αυτά με το όνομα Κχλαουγιάς αλλά δεν αναφέρεται στην ύπαρξη τους ως προέλευσης σταυροφόρων, ούτε καν για να τους Χριστιανούς. Είπε ότι ήταν περιφρονημένοι, όπως η φυλή του Χαγιατάμ που κατοικεί γύρω » από την περιοχή Γιανμπού, που τους καθιστά αντικείμενο χλευασμού μεταξύ των Βεδουίνων.
Σαν πρώτο πρόσωπο που να υποδηλώνει την πιθανότητα μιας χριστιανικής προέλευσης ήταν ο Άγγλος περιηγητής William Belgrave ( Γουίλιαμ Μπελγκρέιβ ) ο οποίος ταξίδεψε στη χερσόνησο το 1862, και ο οποίος δημοσίευσε ένα βιβλίο από τα ταξίδια του το 1866. Έχει αναφερθεί σε αυτό στην πορεία του βιβλίου του για την ιατρική και πρακτική για τους Βεδουίνους, αναφέρετε σε αυτούς ως τους πιο επιδέξιους θεραπευτές,. Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι δεν ήταν αραβικής καταγωγής, και ότι ισχυριζόταν ότι ήταν βόρειοι άνθρωποι, που υποστηρίχθηκε από το ανοιχτόχρωμο δέρμα τους και όμορφα χαρακτηριστικά τους, καθώς και από τον αυθορμητισμό τους, σε αντίθεση με την ύποπτη φύση των συναδέλφων κατοίκων της ερήμου τους.
Υποστήριξε ότι τα ονόματα και τα έθιμά τους είναι χριστιανικά, αλλά δεν υποδηλώνουν όμως την καταγωγή σταυροφόρων. Άλλοι περιηγητές πίστευαν ότι είναι οι τσιγγάνοι, και περιγράφουν την ετήσια μετανάστευσή τους στο τέλος του χειμώνα σε όλο τον Ευφράτη για να κυνηγήσουν άγρια γαϊδούρια, για να διασταυρώνονται με τα δικά τους κοπάδια. Σε αντίθεση με τον Μπέλγκρεϊβ, άλλοι Ευρωπαίοι ταξιδιώτες περιγράφουν τους Αλ Σουλάμπα ως πολύ άσχημους στην εμφάνισή τους, που ζουν σαν παράσιτα που υποστηρίζουν τη φτώχεια παρά το γεγονός ότι είναι πλούσιοι, και θάβουν τα χρήματά τους για να τα διατηρήσουν, και συμπληρώνουν τα προς το ζην από την επαιτεία, αλλά και πειραματίζονται με το κυνήγι. Η περιφρόνηση η οποία βρίσκεται στην κατοχή τους, τους επιτρέπει την ελευθερία κινήσεων, χωρίς να παρεμποδίζονται από τις εθνικές ή φυλετικές φυλές στα σύνορα, και τους απαλλάσσει από την καταβολή των φόρων.
Μία από τις πιο εύγλωττες περιγραφές των Αλ- Σουλάμπα δόθηκε από την κυρία Άννι Μπλάντ , η οποία περιέγραψε δύο νεαρούς της φυλής ως μεγάλης ομορφιάς, με καλοσχηματισμένα πρόσωπα, με αμυγδαλωτά μάτια, άσπρα δόντια και το δέρμα τους όπως το γυαλισμένο ελεφαντόδοντο. Τους παρουσιάζει ως πολύ μικρούς, αλλά τέλεια καθορισμένους, με πολύ μικρά χέρια και πόδια, με ένα παράξενο χαμόγελο, όπως αυτός που φοβάται, με βλέμμα στα μάτια τους γεμάτο έκπληξη, που τους κάνει να μοιάζουν περισσότερο με άγρια πλάσματα παρά ως ανθρώπινα όντα. Η Άννι συναχθεί ότι Αλ Σουλάμπα δεν είναι ούτε Τσιγγάνοι ούτε Άραβες, αλλά και ότι προέρχονται από την Ινδία, όπως οι Τσιγγάνοι.
Οι Αλ Σουλάμπα οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι το όνομά τους προέρχεται από τη λέξη salb ( ΣΑΛΜΠ – που σημαίνει σκληρό και ανθεκτικό), οι οποίοι και κατέχουν για να είναι μια ένδειξη ότι είναι η πρώτη των Αράβων. Ισχυρίζονται επίσης ότι είναι ο εκλεκτός λαός του Θεού , αν και όλοι οι άλλοι Άραβες τους έχουν σε ακραία περιφρόνηση. Σε γάμους και περιτομές, στήνουν ένα ξύλινο σταυρό τυλιγμένο με κόκκινο ύφασμα με διακοσμημένα φτερά, το οποίο συμβολίζει μια πρόσκληση για την σκηνή του το πρόσωπο που γιορτάζει. Σε αυτές τις περιπτώσεις νεαρών ανδρών και γυναικών αποτελούν δύο σειρές απέναντι ο ένας από τον άλλον, και χορεύουν γύρω από το σταυρό, έρχονται κοντά ο ένας στον άλλο μέχρι να ακουμπήσουν σχεδόν ο ένας τον άλλο, και οι άνδρες έχουν το δικαίωμα να φιλήσουν τους ώμους των γυναικών στη διάρκεια του χορού. Οι Αλ Σουλάμπα μόνο μεταξύ τους μπορούν να παντρευτούν, με συμφωνία μεταξύ της νύφης και του γαμπρού, και μετά τη συγκατάθεση των γονέων.
Οι Βεδουίνοι δεν καταδέχονται να παντρευτούν μια γυναίκα από αυτή την φυλή, αν και πολλοί παραδέχονται ότι οι Αλ Σουλάμπα γυναίκες είναι η ωραιότερες στην έρημο. Στην κηδείες και στην προσευχή, έχουν επίσης διαφορετικά ήθη και έθιμα από άλλους Βεδουίνους. Εκτελούν δεν προσκύνημα στη Μέκκα, αλλά με τον τρόπο Χαρράν στο Ιράκ. Μερικοί από τους άνδρες τους έχουν κρατήσει ιερά σενάρια παρόμοια με την Παλαιά Διαθήκη, που γράφτηκε από τους Χαλδαίους ή των Ασσύριων. Σέβονται το βόρειο αστέρι που αποκαλούν Τζάχ δεδομένου ότι είναι το σταθερό σημείο αναφοράς, για τους ταξιδιώτες οδηγούς. Επίσης, σέβονται ένα άλλο αστέρι στο Αιγόκερω.
Για να τιμήσουν τους που στέκονται όρθιοι αντιμετωπίζουν το αστέρι, με τα χέρια απλωμένα, έτσι ώστε το σώμα να μοιάζει με ένα σταυρό. Οι ΑΛ Σουλάμπα είναι κυνηγοί, κυρίως ελαφιών που κυνηγούν για την τροφή και για το δέρμα τους, τα οποία φορούν. Αλλά αυτό το συμπλήρωμα διατροφής γίνετε με ημερομηνίες όταν δεν κυνηγούν ελάφια κυνηγούν σχεδόν οτιδήποτε άλλο βρίσκουν. Σε αντίθεση με όλους τους άλλους της ερήμου, οι Αλ-Σουλάμπα λέγετε ότι τρώνε ψοφίμια, αίμα, και το κρέας του σκύλου. Έχουν μια περίεργη μέθοδο του κυνήγι ελαφιών. Μπορούν να καλυφθούν με τα δέρματα από τα ελάφια και ακολουθούν το θήραμα στα τέσσερα μέχρι να φθάσουν εντός της εμβέλειας των ντουφεκιών τους. Μερικές φορές μεταμφίεση τους επιτρέπει να πάνε αρκετά κοντά για να συλλάβουν το ζώο ζωντανό.
Πιστεύουν επίσης στον σαμανισμό, και σε αυτήν την ιδιότητα τους οι άλλες φυλές της ερήμου επιβεβαιώνουν, ΠΡΟΣΕΞΤΕ, όλες ότι οι Αλ Σουλάμπα μπορούν να μεταμορφωθούν όποτε το θελήσουν σε γεράκια, ελάφια, και σε οτιδήποτε άλλη ζωική μορφή θελήσουν!!!! Όχι όλη η φυλή αλλά μόνο οι άνδρες οι οποίοι εξασκούν όλοι τον σαμανισμό, επίσης είναι μια από τις φυλές στον κόσμο, η μοναδικοί που πεθαίνουν από γηρατειά…..!!!! Υπάρχουν και άλλα που οι Βεδουίνοι δεν τολμούν να αναφέρουν γιατί πιστεύουν ότι άμα τα αναφέρουν θα τους καταστρέψουν ψυχικά!!!! Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά και να θυμάστε.
Αν δεν πιστεύετε σε κάτι, δεν πάει να πει αυτό το κάτι ότι δεν υπάρχει!!!!
INVISIBLE LYCANS TEAM!!!