« ΡΙΖΙΜΙΕΣ ΠΕΤΡΕΣ » ΟΙ ΤΡΥΠΙΟΙ ΜΟΝΟΛΙΘΟΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ!!!!!

         « ΡΙΖΙΜΙΕΣ ΠΕΤΡΕΣ »

 ΟΙ ΤΡΥΠΙΟΙ ΜΟΝΟΛΙΘΟΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ!!!!!

 Στην όμορφη Κύπρο υπάρχουν διάσπαρτοι τεράστιοι μονόλιθοι, φτιαγμένοι από άγνωστα χέρια στην κυπριακή γη, σε πολλά μέρη του νησιού. Αρκετοί στέκουν ακόμη στο έδαφος, στα Κυπριακά ονομάζονται « ριζιμιές  πέτρες».

Με μία συμμετρική μεγάλη τρύπα στο κέντρο ή στο επάνω τους μέρος, και με ιστορίες απίθανες  αποτελούσαν για αιώνες το « Μυστήριο των Τρύπιων Μονόλιθων ».

 Ποίοι ήταν αυτοί που τους είχαν στην Κυπριακή γη; Ποίοι τους είχαν λαξεύσει, ποίοι τους είχαν τρυπήσει και για πιο λόγο; Πότε φτιάχτηκαν; Ποιούς σκοπούς εξυπηρετούσε η λάξευση και η μεταφορά και το στήσιμο τους;

Αρκετοί από τους μονόλιθους (το ύψος τους κυμαίνεται μεταξύ το ενός και των τριών και πλέον μέτρων) απαντώνται ακόμη σήμερα, να υψώνουν το παράξενο ανάστημα τους σε διάφορα μέρη που είναι συνήθως ακατοίκητα, μόνοι μέσα στην κυπριακή φύση, από το κατεχόμενο Φλαμούδι στην χερσόνησο της Καρπασίας, μέχρι την Φασούλα και την Δορά στη επαρχία Λεμεσού, και μέχρι τα Κούκλια και τις Αρόδες στην επαρχία της Πάφου.

Έχουν πάντοτε μία συμμετρική τρύπα να κοιτάζει σαν περίεργο ορθάνοικτο μάτι. Ανθρώπινα κατασκευάσματα ασφαλώς, κάποιων περασμένων εποχών, αλλά γιατί έγιναν και ποιος ο λόγος που τοποθετηθήκαν εκεί;

Εδόθησαν από πόλους ανθρώπους « εξηγήσεις » και ερμηνείες άλλες, για την ύπαρξη των παράξενων αυτών μνημείων που απαντώνται σε ερημικές τοποθεσίες της Κύπρου. Άλλοτε πίστευαν ότι ήταν « σημάδια » που (εάν ερμηνευτούν σωστά) καταδείκνυαν και υποδείκνυαν τοποθεσίες μεγάλων κρυμμένων θησαυρών άλλοι έλεγαν ότι είχαν φτιαχτεί από τους « αρχαίους » ( ποιους;) για αστρολογικές μετρήσεις κάποιοι άλλοι λένε ότι είναι θεραπευτικοί μονόλιθοι που τις έφτιαξαν τα ξαδέλφια της θεάς Αφροδίτης  ώστε όταν κάποιος είχε κάποια αρρώστια πέρναγε μέσα από την τρύπα του μονόλιθου και γινόταν καλά. Υπάρχουν κάποιοι σήμερα στην Κύπρο που το κάνουν κρυφά, το να περνάνε μέσα από τις τρύπες των μονόλιθων πιστεύοντας ότι θα γίνουν καλά!!!!.

Άλλοτε πάλι πίστευαν ότι υπήρχε κάτι το « μαγικό » σ ‘αυτά, σχετιζόμενο ποιός ξέρει με ποιές παγανιστικές λατρείες και με ποιές μυστηριακές η μυστηριώδεις υπό το σεληνόφως τελετές. Ο  SAMAN LYCAN  στην έρευνα του για τους Λυκάονες έμαθε για τους μονόλιθους της Κύπρου ότι με μια άγνωστη σειρά από μπρός και πίσω μπαίνοντας και βγαίνοντας από τις τρύπες των μονόλιθων πάντα με πανσέληνο είχες την εύνοια των Λυκάονων και αν τους χρειαζόσουν αυτοί πραγματικά θα εμφανιζόταν ως άνθρωποι για να σε βοηθήσουν ή να σε κάνουν δικό τους με μια πολύ παράξενη τελετή που κάνουν οι Λυκάονες χωρίς δαγκωνιές και αιματοχυσία…!!!!

Υπήρξαν και περιπτώσεις που λέγεται ότι κάποιες φορές ειδικά χειμώνα οι τρύπες που έχουν οι μονόλιθοι γυάλιζαν περίεργα και ύστερα από λίγη ώρα η τρύπα γινόταν σαν καθρέφτης!;! Από εκεί κάποια μικρά ανθρωπάκια έβγαιναν και έψαχναν σαν να είχαν χάσει κάτι τριγύρω από τον μονόλιθο χωρίς να απομακρύνονται από αυτόν!!!! Μετά από κάποια ώρα πιανόντουσαν χέρι χέρι και πηδούσαν μέσα στον καθρέφτη ( τρύπα ) όπου και ξαναγινόταν όπως είχε!!!!

Διάφοροι τέτοιοι μονόλιθοι απαντώνται να σχετίζονται σε τοπικές παραδόσεις με τον περιβόητο ήρωα Διγενή ή και με την περίφημη και μυστηριώδη « Ρήγαινα » της Κύπρου. Πολύ συχνά η λαϊκή φαντασία έπλαθε μύθους και διηγήσεις περί αυτών. Έως και την σύγχρονη εποχή, οπότε το « μυστηριώδες » δεν εξάπτει πλέον την λαϊκή φαντασία και δεν δημιουργεί πλέον ερωτηματικά. Έτσι, πολλοί μονόλιθοι, που παρέμειναν απελπιστικά μόνοι στην ερημιά τους, ξεχάστηκαν……

Οι περισσότεροι από αυτούς απαντώνται σήμερα στο νοτιοδυτικό τμήμα της επαρχίας Λεμεσού και συγκεκριμένα στην περιοχή που περικλείεται μεταξύ των χωριών Δορά, Ανώγυρα, Πλατανίσκια, Πραστειό, Κιβίδες και Πάχνα.

Υπάρχουν όμως αρκετοί και στην επαρχία Πάφου, σε περιοχές των χωριών Κούκλια, Αρχιμανδρίτα, Σαλαμιού, Πάνω Αρόδες και άλλων. Στην επαρχία Λεμεσού απαντώνται και σε περιοχές των χωριών Σωτήρα, Καντού, Σπιτάλλι και Φασούλα.

Το «Μυστήριο των Τρύπιων Μονόλιθων” απασχόλησε ερευνητές αλλά και αρχαιοκάπηλους από τον προηγούμενο αιώνα, οπότε άρχισαν και οι προσπάθειες ερμηνείας και επίλυσης τους.

Πρώτος ο περιβόητος αρχαιοκάπηλος Λουϊτζι Πάλμα ντι Τσεσνόλα, ο άνθρωπος που κατά την δεκαετία 1866-1877 ρήμαξε κυριολεκτικά τους αρχαιολογικούς χώρους της Κύπρου αλλά και της Ελλάδος όπου ήταν απεσταλμένος των Ιλλουμινάτοι για καίρια αρχαιολογικά ευρήματα, ασχολήθηκε με το ζήτημα των όρθιων τρύπιων μονόλιθων και έκανε σχετικές έρευνες περί αυτών αλλά και” ανασκαφές”. Και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι σχετίζονται με την λατρεία της θεάς Αφροδίτης, ως τμήματα μάλιστα ναών της.

Ο Χόγκαρθ αργότερα (1889), κάνει σχετική εκτενή αναφορά. Σημειώνει ότι οι Κύπριοι θεωρούσαν ιερούς τους διάφορους μονόλιθους αλλά προχωρεί να δώσει και μία πιο πρακτική άποψη, ότι επρόκειτο για αντικείμενα που σχετιζόντουσαν με ελαιοπιεστήρια και παραγωγή λαδιού. Συμφώνησε, δηλαδή με την άποψη που πρώτος εξέφρασε ο Guillemard νωρίτερα. Ακολούθησε ο Max Ohnefalsch-Ρίχτερ (1891) που διαφώνησε με την άποψη ότι επρόκειτο για όργανα ελαιοπιεστηρίων και επέμεινε ότι ήσαν αντικείμενα που σχετιζόντουσαν  με αρχαίες λατρείες και ιεροτελεστίες. Ακολούθησαν και άλλοι, που υπέβαλαν ερωτήματα και διατύπωσαν θεωρίες.

Ο Αθανάσιος Σακελάριος « Τα κυπριακά », τόμος Α, 1890, σσ 78-79  περιγράφει τους μονόλιθους στην περιοχή των Κουκλιών της επαρχίας Πάφου και προσθέτει ότι άλλοι τέτοιοι μονόλιθοι βρέθηκαν 5 στο χωριό Ανώγυρα, και 6 γύρω από τη κοιλάδα της Ανώγυρας , 4 στο χωριό Άγιος Στέφανος κοντά στην Πάχνα, στο χωριό Πάχνα το ίδιο, στη τοποθεσία Δεσποτικό 1, στο χωριό Δωρά 1, πίσω από το χωριό Πυσσούρι 1, κοντά στην Περγαμηνιώτισσα 1, κοντά στον Άγιο Φώτιο πάνω στο λόφο της Παναγίας 4, κοντά στο Κολόσι 1, στον Άγιο Επίκτητο της Κηρυνείας 1, και πολλούς άλλους σε διάφορα μέρη του νησιού.

Ο Σακελάριος διασώζει και την παράδοση, ότι « οι γυναίκες από τα χωριά της Κύπρου, που δεν μπορούσαν να τεκνοποιήσουν, πήγαιναν σε αυτούς τους μονόλιθους για θεραπεία της στείρωσης τους πράγμα όπου γίνεται μέχρι και σήμερα κρυφά ». Εθεωρούντο λοιπόν κάποιοι μονόλιθοι ως θεραπευτικοί από της Κύπριες γυναίκες που δεν μπορούσαν να τεκνοποιήσουν.

Άλλοι πάλι μονόλιθοι, όπως επίσης διασώζει ο Σακελάριος, εθεωρείτο ότι είχαν άλλες θεραπευτικές ιδιότητες: « Βρίσκονται στο νησί και άλλοι μονόλιθοι τρύπιοι … τους θεωρούν αυτούς ως αποτρεπτικούς για πυρετούς και άλλες ασθένειες και κρεμούν ρούχα του ασθενή πάνω στις πέτρες πιστεύοντας ότι με αυτό το τρόπο άφηναν την ασθένεια πίσω τους. Πιστεύουν επίσης ότι τα παιδιά γίνονται καλά όταν περάσουν από την τρύπα αυτών των μονόλιθων ».

Σήμερα η σύγχρονη αρχαιολογική έρευνα πιστεύει ότι οι μονόλιθοι αυτοί που φορτώθηκαν ανά τους αιώνες με θρύλους, μύθους και πλήθος από ιδιότητες, ήσαν εξαρτήματα παραγωγής λαδιού, κανένας όμως αρχαιολόγος δεν αναφέρει το πως χρησιμοποιούνται…. πράγμα που το κάνει πιο μυστηριώδες!!!

Οι Κύπριοι για αιώνες λάτρευαν και τιμούσαν πολλούς από αυτούς τους μονόλιθους μέχρι και τη δεκαετία του 1970. Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου πάντα διακήρυττε ότι αυτή η συνήθεια ήταν ειδωλολατρική και ότι θα έπρεπε να σταματήσει λόγω του ότι δεν ήταν Χριστιανική. Όμως δεν ήταν οι ιερείς που κατάφεραν να σταματήσουν αυτή τη συνήθεια, αλλά η σύγχρονη αρχαιολογία.

Αφού είπαν στους Κύπριους ότι αυτοί οι μονόλιθοι δεν ήταν ιεροί χώροι, αλλά ήταν στη πραγματικότητα ελαιοπιεστήρια, σταμάτησαν να τα επισκέπτονται. Αν και η εκκλησία της Κύπρου ήταν ευτυχής με το γεγονός έχουν υπάρξει περιπτώσεις μέχρι και σήμερα που άνθρωποι με ανίατες ασθένειες έχουν γίνει καλά με το να πάνε εκεί… προσέξτε δεν πήγαν στα καλά καθούμενα λέγεται ότι υπάρχουν πρακτικοί που ξέρουν πως να τους δείξουν τι να κάνουν….. Εμείς ευχόμαστε η Κυπριακή κυβέρνηση όποια και να είναι αυτή να τα αξιοποιήσει κάποια από αυτά και να τραβήξουν το ενδιαφέρον των τουριστών για κάτι που θα ήθελαν να δουν τόσο περίεργο και μυστηριακό!!! Ένα άλυτο μυστήριο μέχρι και σήμερα από την γειτονική, όμορφη, και τόσο ταλαιπωρημένη Κύπρο, θα επανέλθουμε και με άλλα μυστήρια του νησιού. Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά.

Εγώ δεν φοβάμαι το σκοτάδι, αλλά φοβάμαι αυτά που ζουν μέσα του!!!

INVISIBLE LYCANS TEAM!!!