KOΣMOΣΚΑΦΟΣ ΣΤΑ-ΓΥΡΟ ΕΨΙΛΟΝ – ΤΟ ΟΡΓΑΝΩΝ ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ!!!!

ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ

KOΣMOΣΚΑΦΟΣ ΣΤΑ-ΓΥΡΟ ΕΨΙΛΟΝ – ΤΟ ΟΡΓΑΝΩΝ ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ!!!!

Με ρωτήσατε πολλοί αν πράγματι το βιβλίο αυτό << ΚΟΣΜΟΣΚΑΦΟΣ ΣΤΑ-ΓΥΡΟΣ ΕΨΙΛΟΝ – ΤΟ ΟΡΓΑΝΩΝ ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ >>  το έχει γράψει πραγματικά ο Γεώργιος Λευκοφρύδης. Η απάντηση είναι ναι, αλλά με ένα αλλά!!!! Το αλλά έχει μεγάλη σημασία διότι έχουν γραφτεί κάποιες ανακρίβειες για το όλο ζήτημα.

1 Όσοι επιθυμούν να διαβάσουν το σπάνιο αυτό βιβλίο <<KOΣMOΣΚΑΦΟΣ ΣΤΑ-ΓΥΡΟ ΕΨΙΛΟΝ – ΤΟ ΟΡΓΑΝΩΝ ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ>>

όποιος το ζητήσει μπορούμε να το αποστείλουμε με email daylight2012@yahoo.gr

Ας το πιάσουμε λοιπόν από την αρχή να δούμε τι ακριβώς έχει συμβεί.

Θυμάμαι την ημέρα που τα ΜΜΕ είχαν αρχίσει να ειρωνεύονται τον Γεώργιο Λευκοφρύδη για το βιβλίο όπου είχε γράψει ο ίδιος σε μια γραφομηχανή. Ο ίδιος έλεγε ότι είχε διαβάσει πολύ τους αρχαίους φιλόσοφους και ότι είχε φτάσει σε μια υπέρτατη γνώση ώστε να μπορέσει να αποκωδικοποιήσει ένα από τα ποιο μη κωδικοποιημένα επίσημα βιβλία στον κόσμο το συλλογικό έργο του Αριστοτέλη << ΟΡΓΑΝΩΝ ΟΡΓΑΝΟ >>!!!!

2

Εκείνη την εποχή δεν έδωσε κανείς περεταίρω σημασία για το θέμα αυτό, ξεχάστηκε με την πάροδο των χρόνων και ξανά ήρθε στην δημοσιότητα όταν ο Γεώργιος Γκιόλβας εξήγησε το τι είχε συμβεί  όπου θα δούμε παρακάτω.

Τι να πει κανείς για αυτό το βιβλίο που ήταν θέμα συζητήσεων μεταξύ ερευνητών… Ένα βιβλίο που δημιούργησε μεγάλη παρά-φιλολογία σχετικά με τον συγγραφέα του και το περιεχόμενο του που στηρίχθηκε πάνω στο ΟΡΓΆΝΩΝ ΌΡΓΑΝΟ του Παν-επιστήμονα Αριστοτέλη….. Από το βιβλίο σε όλα τα έντυπα λείπει η σελίδα 202 κάποιοι λένε ότι επίτηδες ή δεν γράφτηκε ή ο ίδιος ο Λευκοφρύδης  δεν την αναφέρει ύστερα από την μεγάλη φασαρία που είχε με την ομάδα Κατράκη!!!! Αυτό το λέω γιατί και το δικό μου έντυπο το οποίο είναι το Ν25 αλλά και το Ν37 και το Ν43 που έχω δει από κοντά η σελίδα 202 λείπει!!!!

3

Ο Γιώργος Λευκοφρύδης ήταν ένας δικηγόρος στο επάγγελμα, ερασιτέχνης όμως ερευνητής της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας ο οποίος όπως μας πληροφορεί στον πρόλογο του έργου του, στις αρχές του…. 1960 διαβάζοντας τα έργα του Πλούταρχου, έφτασε και στο << Περί του Έψιλον εν Δελφοίς >> το οποίο ήταν μια προσπάθεια του αρχαίου ιστορικού να ερμηνεύσει την σημασία του γράμματος << Ε >> στην προμετωπίδα-αέτωμα του Μαντείου των Δελφών. Το γράμμα  << Ε >> βρισκότανε ανάμεσα στις προτάσεις  << Γνώθι σαυτόν >> και << Μηδέ άγαν >> οι οποίες περικλείονταν σε ένα αμβλυγώνιο ισοσκελές τρίγωνο το οποίο αντίκριζαν όλοι οι επισκέπτες του Μαντείου..

Όταν τελικά κατάφερε να εντοπίσει και να μελετήσει το έργο, απογοητεύτηκε καθώς θεώρησε πως οι ερμηνείες του << Ε >> πού παρέδιδε ο Πλούταρχος ήταν τουλάχιστον φτωχές ή άστοχες , μετά κατάλαβε πως ήταν << εν μέρει >> όλες σωστές αλλά  << εν μέρει >>!!!!

Οπότε αποφασίζει ο ίδιος να αφιερώσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στην μελέτη του συνόλου της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας ώστε να διερευνήσει εάν κάποιο άλλο αρχαίο έργο περιείχε περισσότερες πληροφορίες – ερμηνείες για το περίφημο πια << Έ >>.

Αυτή η προσπάθεια κράτησε περίπου 10 ολόκληρα χρόνια, όταν έφτασε πια να μελετήσει και τα κείμενα του αρχαίου φιλόσοφου Αριστοτέλη και συγκεκριμένα το πιο δύστροπο από αυτά, το << Οργάνων όργανον >>, δηλαδή το σύγγραμμα του Αριστοτέλη περί .. << Λογικής >>.

Το 1969 με 1970 λοιπόν και εφόσον έχει ακούσει διάφορες συζητήσεις από τον Κατράκη αλλά και το Γκιόλβα, πάει στην Εθνική βιβλιοθήκη και αρχίζει την μελέτη του τότε τουλάχιστον δυσεύρετου βιβλίου, σύντομα καταλαβαίνει πως το << Οργάνων όργανον >> δεν διαβάζετε απλά σε μια βιβλιοθήκη  οπότε ξεκινά επαφές με το Βρετανικό συμβούλιο για να του δοθεί ένα αντίγραφο από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Από το 1970 λοιπόν και για τα επόμενα 4 και πλέον χρόνια, ο Λευκοφρύδης αρχίζει μια συστηματική ή καλύτερα εξαντλητική μελέτη αυτού του βιβλίου  ώστε τελικά να καταφέρει να το μεταφράσει για πρώτη φορά στην Νεοελληνική γλώσσα όπως ισχυρίζεται. Η Αλήθεια είναι ότι έκλεψε(;) όλα τα στοιχεία από την ομάδα Κατράκη όπου και ήταν δικηγόρος της ομάδας αυτής, και αυτό είναι εύκολο κάποιος να δει αν είναι αλήθεια ή όχι. Όταν έκδωσε το βιβλίο αυτό εκδιώχτηκε από την ομάδα αυτήν κακήν κακός όπου και αποτρελάθηκε και κατάντησε να είναι σοβαρά ψυχικά άρρωστος. Ο Γεώργιος Γκιόλβας  έχει αναφέρει και σε συνεντεύξεις του αλλά και σε μένα προσωπικά ότι αυτά τα οποία και έγραψε ήταν αποσπάσματα χρόνιων μελετών όπου έκανε η ομάδα Κατράκη πάνω στο θέμα αυτό και ευτυχώς που δεν καταλάβαινε πολλά τότε ειδάλλως θα είχε κάνει μεγάλη ζημιά στον Ελληνισμό άθελα του. Είχε αναφέρει επίσης ότι στο βιβλίο αυτό υπάρχουν κάποια στοιχεία σοβαρά μα επειδή έλειπαν τα υπόλοιπα ήταν άχρηστο. Όπως χαρακτηριστικά είχε πει;

<< Για να αποκωδικοποιήσει κάποιος το έργο του Αριστοτέλη << ΟΡΓΑΝΟΝ ΟΡΓΑΝΟ >> είναι πάρα πολύ δύσκολο και χρειάζονται κάποιες γνώσεις της φυσικής, της αρχαίας Ελληνικής σκέψης, των μαθηματικών, μα και να κατέχει κάποιος την γνώση των << Ελληνίδων Λέξεων  >>!!!! Ας πούμε ότι τα τρία πρώτα τα είχε ως γνώσεις που δεν τα είχε το να γνωρίζει να αποκωδικοποιεί όμως τις << Ελληνίδες Λέξεις >> για να καταλάβει το νόημα αυτό με τίποτα δεν μπορούσε να το κάνει. Σήμερα είναι μετρημένοι αυτοί που ξέρουν το νόημα της κάθε << Ελληνίδας Λέξη >> αλλά και για αυτό κάποιοι έχουν παρεξηγήσει τον Αριστοτέλη διότι τα έργα που ήθελε να είναι μη κατανοητά τα έγραψε έτσι ώστε μόνο όσοι γνώριζαν την σημασία των << Ελληνίδων Λέξεων >> να ξέρουν τι ακριβώς εννοούσε >>!!

Σε αυτό ο Γκιόλβας είχε απόλυτο δίκιο και κάποιοι σήμερα προσπαθούν να αναδείξουν τον Λευκοφρύδη  ως κάποιον που είχε απίστευτες γνώσεις ενώ δεν ήταν έτσι. Το << Οργάνων όργανον >> είναι ένα πολύ δύσκολο βιβλίο, βλέπετε ανά 10 με 15 στοίχους ο Αριστοτέλης φαίνεται πως τοποθετούσε ορισμένες προτάσεις που δεν είχαν νόημα ( ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ). Οι φιλόλογοι θεωρούν ότι επρόκειτο για διαλείψεις λόγο γήρατος ή εξυπηρετούσαν διδακτικούς σκοπούς προς του μαθητές του.

Κάποιοι λένε ότι η ιδέα του Λευκοφρύδη, μετατράπηκε σταδιακά σε << μανία >> και για αυτό αφιέρωσε τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα στην μελέτη και αποκρυπτογράφηση αυτού του έργου ή κώδικα όπως ο ίδιος πλέον πίστευε ενώ τα είχε κλέψει αυτά τα λίγα στοιχεία από την ομάδα Κατράκη, στο τέλος βέβαια, ο συγγραφέας δίδει και την δικιά του πια ερμηνεία αυτού του συμβόλου όπως προκύπτει από την υποτιθέμενη αποκωδικοποίηση του Αριστοτέλη.

Η αποκωδικοποίηση βασίζεται σε ένα πολύπλοκο και αμφίβολο αμάλγαμα διαφόρων μεθόδων, άλλοτε ερμηνεία του αυθεντικού κειμένου, άλλοτε αναδιάταξη των λέξεων, απαρίθμηση τους, σχεδιασμούς επί χάρτου (κυριολεκτικά), εφαρμογή μαθηματικών κανόνων που θεωρεί ότι δίδει ο Αριστοτέλης ενώ είναι ξεκάθαρο για αυτούς που γνωρίζουν ότι πρόκειται για τις << Ελληνίδες Λέξεις >> ελεύθερη ερμηνεία συμβόλων της Γραμμικής, ερμηνεία χιαστή, λογικούς πρωτότυπους συνειρμούς όπου δεν μπορεί να συνεχίσει.

Σε αυτά τα πλαίσια λοιπόν κινήθηκε ο Λευκοφρύδης, βρήκε ακροατήριο και μια μικρή αναγνώριση, καταχώρησε τα πνευματικά δικαιώματα του έργου του (δίνονται τα 163/18-3-1977 Ε.Β.Ε. και 184/24-3-1977 *Ε.Β.Ε.) βέβαια τα τότε ΜΜΕ της εποχής τον ειρωνεύτηκαν.. και μετά από λίγο καιρό τρελάθηκε. Στο τέλος .. έσβησε άδοξα  αλλά ο Χρόνος και ο κόσμος εκτίμησε τον κόπο αυτού το μοναχικού ανθρώπου, έτσι σήμερα όλοι μιλούν για αυτόν και τον θυμούνται. Αν και έκλεψε αυτά τα λίγα στοιχεία από την ομάδα Κατράκη και ήταν ενας άσχετος πάνω σε αυτά τα ζητήματα έφερε στο φως σε  κάποια σημαντικά γεγονότα!!!!

Ποια είναι αυτά;

*Περί της << ομάδας Ε >> μέχρι τότε κανείς δεν είχε ακούσει για αυτήν την ομάδα.

*Για την περιβόητη ομάδα Κατράκη όπου και μέχρι τότε κανείς δεν είχε ακούσει για αυτήν την ομάδα.

*Να κάνει την CIA και την MOSAND να στρέψουν τις έρευνες τους προς την ομάδα << Ε >> και μέχρι σήμερα να μην έχουν βρει τίποτα αλλά και να προσφέρουν τεράστια ποσά ως εύρετρα για αν κάποιος γνωρίζει κάτι ώστε να πιαστούν και να βρουν κάποια άκρη.

Επίσης μετά την δημοσίευση του βιβλίου του Λευκοφρύδη η NASA μέχρι και σήμερα από τότε μέσω εξελιγμένων υπολογιστών προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει το περίφημο έργο << ΟΡΓΑΝΩΝ ΟΡΓΑΝΟ >> όπου για αυτήν την ενέργεια οι χρηματοδοτήσεις γίνεται από το  1975 μέχρι και σήμερα από το την CIA!!!!

To << Οργάνων Όργανον >> του Αριστοτέλη είναι μια συλλογή συγγραμμάτων του φιλοσόφου πάνω στην λογική, ένα συλλογικό έργο. To αρχαίο Ελληνικό κείμενο είναι πολύ σπάνιο και δυσεύρετο στην εποχή μας και σχεδόν κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς τι γράφει.

Το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν στα χέρια των Νεστοριανών καλογέρων της Συρίας και μέσω αυτών έγινε γνωστό σε λόγους από Άραβες λόγιους ενώ από τον 8ο αιώνα μ.Χ εμφανίστηκαν οι πρώτες του εκδόσεις, στην Ιταλία και στην Ισπανία πάντα στα λατινικά. Σαν κύριοι μελετητές και σχολιαστές του έργου του Αριστοτέλη αναφέρονται ο Δομινικανός καλόγερος Albert The Great  ( Άλμπερτ ο τρανός ή μεγάλος ) και ο δάσκαλος του Thomas Aquinas  ( Θωμάς Ακουίνας 13ος αιώνας μ.Χ) . Στην  Αραβική Αυτοκρατορία το έργο μελετήθηκε από Άραβες και Εβραίους λόγιους. Σήμερα το Οργάνων Όργανο υπάρχει και στα Αγγλικά και μάλιστα κυκλοφορεί σε εξεζητημένα βιβλιοπωλεία της Αγγλίας.

Προτού κλείσω το άρθρο αυτό θα ήθελα να αφιερώσω λίγα λόγια για τον μέγα διδάσκαλο Αριστοτέλη και θα ήθελα όσο γίνεται να μην θεοποιούμε άτομα όπως ο Λευκοφρύδης τα οποία δεν είχαν ασχοληθεί ποτέ με το θέμα αυτό παρά αντιγράφοντας γνώσεις αυτών κλέβοντας τα από την τότε περιβόητη ομάδα Κατράκη!!!!

Ο Αριστοτέλης γεννήθηκε μεταξύ Ιουλίου και Δεκεμβρίου του έτους 384 π.χ. στα Αρχαία Στάγειρα της Χαλκιδικής (σημερινή ονομασία της περιοχής Λιοτόπι, μισό χιλιόμετρο νοτίως της Ολυμπιάδας). Ο πατέρας του Νικόμαχος ήταν γιατρός του βασιλιά της Μακεδονίας Αμύντα Γ΄, τον οποίο είχε πατέρα ο Φίλιππος. Ο Νικόμαχος, που κατά το Σουίδα είχε γράψει έξι βιβλία ιατρικής και ένα φυσικής, θεωρούσε πρόγονό του τον ομηρικό ήρωα και γιατρό Μαχάονα, το γιο του Ασκληπιού. Πίστευαν ότι και της μητέρας του η καταγωγή ήταν θεϊκή. Ονομαζόταν Φαιστίς, είχε έρθει με Χαλκιδείς αποίκους στα Στάγειρα και ανήκε στο γένος των Ασκληπιαδών.

Ο Αριστοτέλης πρόωρα ορφάνεψε από πατέρα και μητέρα και την κηδεμονία του ανέλαβε ο φίλος του πατέρα του Πρόξενος, που ήταν εγκαταστημένος στον Αταρνέα της μικρασιατικής Αιολίδας, απέναντι από τη Λέσβο. Ο Πρόξενος, που φρόντισε τον Αριστοτέλη σαν δικό του παιδί, τον έστειλε στην Αθήνα σε ηλικία 17 ετών (367 π.Χ.), για να γίνει μαθητής του Πλάτωνα. Πράγματι ο Αριστοτέλης σπούδασε στην Ακαδημία του Πλάτωνα επί 20 χρόνια (367 – 347), μέχρι τη χρονιά δηλ. που πέθανε ο δάσκαλός του. Στο περιβάλλον της Ακαδημίας άφηνε κατάπληκτους όλους και τον ίδιο το δάσκαλό του, με την ευφυΐα και τη φιλοπονία του. Ο Πλάτωνας τον ονόμαζε “νουν της διατριβής” και το σπίτι του “οίκον αναγνώστου”.

Όταν το 347 π.χ. πέθανε ο Πλάτωνας, προέκυψε θέμα διαδόχου στη διεύθυνση της σχολής. Επικρατέστεροι για το αξίωμα ήταν οι τρεις καλύτεροι μαθητές του Πλάτωνα, ο Αριστοτέλης, ο Ξενοκράτης και ο Σπεύσιππος. Ο Αριστοτέλης τότε μαζί με τον Ξενοκράτη εγκατέλειψε την Αθήνα και εγκαταστάθηκαν στην Άσσο, πόλη της μικρασιατικής παραλίας, απέναντι από τη Λέσβο. Την Άσσο κυβερνούσαν τότε δύο πλατωνικοί φιλόσοφοι, ο Έραστος και ο Κορίσκος, στους οποίους είχε χαρίσει την πόλη ο ηγεμόνας του Αταρνέακαι παλιός μαθητής του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, Ερμίας. Οι δύο φίλοι, κυβερνήτες της Άσσο, είχαν ιδρύσει εκεί μια φιλοσοφική σχολή, ως παράρτημα της Ακαδημίας.

Στην Άσσο ο Αριστοτέλης δίδαξε τρία χρόνια και μαζί με τους φίλους του κατόρθωσε ό,τι δεν μπόρεσε ο Πλάτωνας. Συνδέθηκαν στενά με τον Ερμία και τον επηρέασαν τόσο, ώστε η τυραννία του να καταστεί πραότερη και δικαιότερη. Το τέλος του τυράννου όμως ήταν τραγικό. Επειδή προέβλεπε την εκστρατεία των Μακεδόνων στην Ασία, συμμάχησε με το Φίλιππο. Γι’ αυτό τον συνέλαβαν οι Πέρσες και τον θανάτωσαν με μαρτυρικό σταυρικό θάνατο.

Το 345 π.Χ. ο Αριστοτέλης, ακολουθώντας τη συμβουλή του μαθητή του Θεόφραστου, πέρασε απέναντι στη Λέσβο και εγκαταστάθηκε στη Μυτιλήνη, όπου έμεινε και δίδαξε μέχρι το 342 π.Χ. Στο μεταξύ είχε παντρευτεί την ανιψιά και θετή κόρη του Ερμία, την Πυθιάδα, από την οποία απέκτησε κόρη, που πήρε το όνομα της μητέρας της. Μετά το θάνατο της πρώτης του συζύγου ο Αριστοτέλης συνδέθηκε αργότερα στην Αθήνα με τη Σταγειρίτισσα Ερπυλλίδα, από την οποία απέκτησε ένα γιο, το Νικόμαχο.

O Αριστοτέλης διδάσκει τον Αλέξανδρο.

Το 342 π.Χ. τον προσκάλεσε ο Φίλιππος στη Μακεδονία, για να αναλάβει τη διαπαιδαγώγηση του γιου του Αλέξανδρου, που ήταν τότε μόλις 13 χρονών. Ο Αριστοτέλης άρχισε με προθυμία το έργο της αγωγής του νεαρού διαδόχου. Φρόντισε να του μεταδώσει το πανελλήνιο πνεύμα και χρησιμοποίησε ως παιδευτικό όργανο τα ομηρικά έπη. Η εκπαίδευση του Αλέξανδρου γινόταν άλλοτε στην Πέλλα και άλλοτε στη Μίεζα, μια κωμόπολη της οποίας τα ερείπια έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη· βρισκόταν στους πρόποδες του βουνού πάνω στο οποίο είναι χτισμένη η σημερινή Νάουσα της Μακεδονίας. Εκεί το 341 π.Χ. πληροφορήθηκε το θάνατο του Ερμία.

Ο Αριστοτέλης έμεινε στη μακεδονική αυλή έξι χρόνια. Όταν ο Αλέξανδρος συνέτριψε την αντίσταση των Θηβαίων και αποκατέστησε την ησυχία στη νότια Ελλάδα, ο Αριστοτέλης πήγε στην Αθήνα (335 π.Χ.) και ίδρυσε δική του φιλοσοφική σχολή. Για να εγκαταστήσει τη σχολή του διάλεξε το Γυμνάσιο, που λεγόταν και Λύκειο, ανάμεσα στο Λυκαβηττό και τον Ιλισό, κοντά στην πύλη του Διοχάρη. Ο χώρος του Γυμνασίου βρέθηκε πρόσφατα στις ανασκαφές, για την ανέγερση του νέου Μουσείου Γουλανδρή, πίσω από το Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών, στην οδό Ρηγίλλης. Ο ιστορικός αυτός αρχαιολογικός χώρος διασκευάζεται έτσι ώστε να γίνει επισκέψιμος. Εκεί υπήρχε άλσος αφιερωμένο στον Απόλλωνα και τις Μούσες. Με χρήματα που του έδωσε άφθονα ο Αλέξανδρος, ο Αριστοτέλης έχτισε μεγαλόπρεπα οικήματα και στοές, που ονομάζονταν “περίπατοι”. Ίσως γι’ αυτό η σχολή του ονομάστηκε Περιπατητική και οι μαθητές του περιπατητικοί φιλόσοφοι.

Η οργάνωση της σχολής είχε γίνει κατά τα πρότυπα της Πλατωνικής Ακαδημίας. Τα μαθήματα για τους προχωρημένους μαθητές γίνονταν το πρωί (“εωθινός περίπατος”) και για τους αρχάριους το απόγευμα (“περί το δειλινόν”, “δειλινός περίπατος”). Η πρωινή διδασκαλία ήταν καθαρά φιλοσοφική (“ακροαματική”). Η απογευματινή “ρητορική” και “εξωτερική”.

Η σχολή είχε μεγάλη βιβλιοθήκη και τόσο καλά οργανωμένη, ώστε αργότερα χρησίμευσε ως πρότυπο για την ίδρυση των βιβλιοθηκών της Αλεξάνδρειας και της Περγάμου. Ο Αριστοτέλης μάζεψε χάρτες και όργανα χρήσιμα για τη διδασκαλία των φυσικών μαθημάτων. Έτσι σύντομα η σχολή έγινε περίφημο κέντρο επιστημονικής έρευνας. Στα δεκατρία χρόνια που έμεινε ο Αριστοτέλης στην Αθήνα δημιούργησε το μεγαλύτερο μέρος του έργου του, που προκαλεί το θαυμασμό μας με τον όγκο και την ποιοτική του αξία. Γιατί είναι άξιο απορίας, πώς ένας άνθρωπος σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα συγκέντρωσε και κατέγραψε τόσες πολλές πληροφορίες.

Το 323 π.Χ. με την είδηση του θανάτου του Μ. Αλεξάνδρου οι οπαδοί του αντιμακεδονικού κόμματος νόμισαν ότι βρήκαν την ευκαιρία να εκδικηθούν τους Μακεδόνες στο πρόσωπο του Αριστοτέλη. Το ιερατείο, με εκπρόσωπό του τον ιεροφάντη της Ελευσίνιας ΔήμητραςΕυρυμέδοντα, και η σχολή του Ισοκράτη, με το Δημόφιλο, κατηγόρησαν τον Αριστοτέλη για ασέβεια (“γραφή ασεβείας”), επειδή είχε ιδρύσει βωμό στον Ερμία, είχε γράψει τον ύμνο στην Αρετή και το επίγραμμα στον ανδριάντα του Ερμία, στους Δελφούς. Ο Αριστοτέλης όμως, επειδή κατάλαβε τα πραγματικά κίνητρα και τις αληθινές προθέσεις των μηνυτών του, έφυγε για τη Χαλκίδα, προτού γίνει η δίκη του (323 π.Χ.). Εκεί έμεινε, στο σπίτι που είχε από τη μητέρα του, μαζί με τη δεύτερη σύζυγό του την Ερπυλλίδα και με τα δύο του παιδιά, το Νικόμαχο και την Πυθιάδα.

Ο Αριστοτέλης απεβίωσε μεταξύ πρώτης και εικοστής δευτέρας Οκτωβρίου του έτους 322 π.Χ. στη Χαλκίδα από στομαχικό νόσημα, μέσα σε θλίψη και μελαγχολία. Το σώμα του μεταφέρθηκε στα Στάγειρα, όπου θάφτηκε με εξαιρετικές τιμές. Οι συμπολίτες του τον ανακήρυξαν “οικιστή” της πόλης και έχτισαν βωμό πάνω στον τάφο του. Στη μνήμη του καθιέρωσαν γιορτή, τα “Αριστοτέλεια”, και ονόμασαν έναν από τους μήνες “Αριστοτέλειο”. Η πλατεία όπου θάφτηκε ορίστηκε ως τόπος των συνεδρίων της βουλής.

Φεύγοντας από την Αθήνα, διευθυντή της σχολής άφησε το μαθητή του Θεόφραστο, που τον έκρινε ως τον πιο κατάλληλο. Έτσι το πνευματικό ίδρυμα του Αριστοτέλη εξακολούθησε να ακτινοβολεί και μετά το θάνατο του μεγάλου δασκάλου.

Oι Αλεξανδρινοί υπολόγιζαν ότι ο Αριστοτέλης έγραψε 400 περίπου συνολικά βιβλία. Ο Διογένης ο Λαέρτιος υπολόγισε το έργο του σε στίχους και βρήκε ότι έφταναν τις 44 μυριάδες, δηλ. 440.000. Μεγάλο μέρος από το έργο του αυτό χάθηκε. Ανήκε στην κατηγορία των δημόσιων ή “εξωτερικών” μαθημάτων και ήταν γραμμένα σε μορφή διαλογική. Από αυτά σώθηκε μόνο η “Αθηναίων Πολιτεία”, σ’ έναν πάπυρο που βρέθηκε στην Αίγυπτο. Τα σωζόμενα σήμερα έργα του αντιστοιχούν στη διδασκαλία που ο Αριστοτέλης έκανε στους προχωρημένους μαθητές του και που λέγονται “ακροαματικές ή εσωτερικές”. Γι’ αυτό και είναι γραμμένα σε συνεχή λόγο και όχι σε διάλογο. Αρκετά από τα βιβλία του έχουν υποστεί επεμβάσεις και επεξεργασίες και γενικά η κατάστασή τους δεν είναι καλή. Από το τεράστιο έργο του τελικά σώθηκαν 47 βιβλία και μερικά αποσπάσματα από τα άλλα. Δε θεωρούνται όμως όλα γνήσια. Η συνηθέστερη κατάταξή τους είναι η ακόλουθη

Λογικά ή Όργανον 

Αποτελούν πραγματείες χρήσιμες για τη γνώση και είναι οι εξής έξι:

  • “Περί Ερμηνείας”
  • “Κατηγορίαι”
  • “Αναλυτικά Πρότερα”
  • “Αναλυτικά Ύστερα”
  • “Τοπικοί και Σοφιστικοί Έλεγχοι”

Οι πραγματείες αυτές αποτελούν την αιώνια δόξα του φιλοσόφου, γιατί πρώτος αυτός διατύπωσε τους νόμους της ανθρώπινης νόησης και τους τρόπους του συλλογισμού.

Φυσικά 

Περιλαμβάνουν τις εξής πραγματείες:

Βιολογικά 

  • “Περί ζώων ιστορίας” (βιβλία 10)
  • “Περί ζώων μορίων” (βιβλία 4)
  • “Περί ζώων πορείας” (1 βιβλίο)
  • “Περί ζώων κινήσεως”
  • “Περί ζώων γενέσεως” (βιβλία 5)
  • “Περί φυτών” (ψευδεπίγραφο)

Με τα έργα του αυτά έγινε ο δημιουργός της φυσικής επιστήμης, της ζωολογίας και της συγκριτικής ανατομίας. Με τις πραγματείες αυτές έστρεψε ο Αριστοτέλης τη φιλοσοφική συζήτηση στο γόνιμο έδαφος του αισθητού κόσμου.

Περί ψυχολογίας 

  • “Περί ψυχής” (βιβλία 3)
  • “Περί αισθήσεως και αισθητών”
  • “Περί μνήμης και αναμνήσεως”
  • “Περί ύπνου και εγρηγορήσεως”
  • “Περί ενυπνίων”
  • “Περί μαντικής της εν τοις ύπνοις”
  • “Περί μακροβιότητος και βραχυβιότητος”
  • “Περί ζωής και θανάτου”
  • “Περί αναπνοής”
  • “Περί πνεύματος” (ψευδεπίγραφο)

Εκτός από το πρώτο, τα υπόλοιπα της ομάδας αυτής είναι γνωστά με το κοινό όνομα “Μικρά φυσικά”.

Μεταφυσικά 

Από τα Μεταφυσικά ή πρώτη φιλοσοφία, όπως τα αποκαλούσε ο Αριστοτέλης προήλθε ο όρος “μεταφυσική” των νεότερων χρόνων. Στα 12 βιβλία των Μεταφυσικών προσθέτουν συνήθως και τη διατριβή “Περί Μελίσσου, Ξενοφάνους και Γοργίου” (πιθανώς ψευδεπίγραφο). Στην ομάδα αυτή των έργων του ο Αριστοτέλης εξετάζει τις πρώτες αρχές όλων των όντων και των “κινουμένων” και των “ακινήτων”.

Ηθικά 

  • “Ηθικά Ευδήμεια” (βιβλία 7)
  • “Ηθικά μεγάλα” (βιβλία 2)
  • “Ηθικά Νικομάχεια” (βιβλία 10)

Αυτά ιδιαίτερα τα τίμησαν οι θεολόγοι.

Πολιτικά 

  • Πολιτικά (βιβλία 9)
  • “Αθηναίων Πολιτεία”
  • “Οικονομικά” (βιβλία 2)

Αποτελούν, και σήμερα ακόμα, τη βάση των ερευνών για όσους ασχολούνται με τις πολιτικές επιστήμες.

Τεχνικά 

  • “Ρητορική” (βιβλία 3)
  • “Ποιητική” (βιβλίο 1, με πιθανή ύπαρξη και δεύτερου βιβλίου που δεν διασώθηκε)

Προβλήματα 

Περιέχουν προβλήματα από διάφορες περιοχές της γνώσης.

Στο σώμα των αριστοτελικών έργων έχουν συμπεριληφθεί και τα ακόλουθα ακόμα έργα, που δε θεωρούνται γνήσια: ΦυσιογνωμικάΠερί θαυμασίων ακουσμάτωνΠερί χρωμάτωνΠερί ατόμων γραμμώνΜηχανικάΡητορική εις Αλέξανδρον και Περί ακουστών.

Ο Αριστοτέλης ταλαντεύεται ανάμεσα στον ιδεαλισμό και τον υλισμό. Κάθε πράγμα, κατ’ αυτόν, αποτελείται από ύλη και πνεύμα, που είναι μεταξύ τους αδιάσπαστα ενωμένα. Η ύλη είναι παθητική, είναι η δυνατότητα του πράγματος, ενώ το πνεύμα ενεργητικό, δηλ. η δύναμη που μεταβάλλει τη δυνατότητα σε πραγματικότητα.

Ο κόσμος, κατά τον Αριστοτέλη, είναι ενιαίος και αιώνιος, ενώ η οικουμένη έχει σχήμα σφαίρας με κέντρο τη Γη. Με το να δέχεται την καταγωγή των γνώσεων από τις αισθήσεις, πλησιάζει πολύ τον υλισμό. Τέλος με την τυπική λογική βλέπει την αντικειμενική πραγματικότητα “στατικά” και όχι μέσα στην αέναη μεταβολή και κίνησή της. Ο Αριστοτέλης ήταν ο φιλόσοφος που διετύπωσε την θεωρία της ύπαρξης του πέμπτου στοιχείου της φύσης. Συγκεκριμένα οι Έλληνες φιλόσοφοι από την Ιωνία θεωρούσαν οτι στην φύση υπάρχουν τέσσερα στοιχεία ή ουσίες. Γή, ύδωρ, πύρ και αήρ. Ο Αριστοτέλης πρόσθεσε στην τετράδα τον αιθέρα ο οποίος θα αποτελέσει την πέμπτη ουσία την πεμπτουσία. Το στοιχείο αυτό παρουσιάζει κάποιες ιδιαιτερότητες, είναι αγέννητο, αγήρατο, άφθαρτο, αϊδιο, αναυξές και αναλλοίωτο. Επιπλέον εντοπίζεται στον “άνω τόπο” όπου κατοικεί η Θεότητα.

Σχετικά με την επιλογή προκειμένων
Ιδιαίτερη σημασία έχει η επιλογή προκειμένων άμεσων (αυταπόδεικτων), γνωριμοτέρων του συμπεράσματος και ουσιωδών αιτιών του. Αν πάρουμε τις έννοιες πλανήτης, ουράνιο σώμα που φωτίζει σταθερά (μη στίλβον) και κοντινό (εγγύς) ουράνιο σώμα θα μπορούσαμε να φτιάξουμε τους 2 παρακάτω συλλογισμούς:
[Σ1] Τα μη στίλβοντα ουράνια σώματα είναι εγγύς ουράνια σώματα
Οι πλανήτες είναι μη στίλβοντα ουράνια σώματα
Οι πλανήτες είναι εγγύς ουράνια σώματα
[Σ2] Τα εγγύς ουράνια σώματα είναι μη στίλβοντα ουράνια σώματα
Οι πλανήτες είναι εγγύς ουράνια σώματα
Οι πλανήτες είναι μη στίλβοντα ουράνια σώματα
Ο Σ1 είναι συλλογισμός του ότι (του γεγονότος), ενώ ο Σ2 είναι συλλογισμός του διότι (του αιτιολογημένου γεγονότος). Δηλαδή η προκείμενη «Τα εγγύς ουράνια σώματα είναι μη στίλβοντα ουράνια σώματα» είναι ορθότερη από την προκείμενη «Τα μη στίλβοντα ουράνια σώματα είναι εγγύς ουράνια σώματα», καθόσον επειδή είναι εγγύς δεν στίλβουν, και όχι επειδή δεν στίλβουν είναι εγγύς.

Σχετικά με την επιστημονική εξήγηση
Σημαντικό ρόλο στην επιστημονική εξήγηση γεγονότων κατά τον Αριστοτέλη έχει η αγχίνοια (ευστροφία) ή ευστοχία στην ανακάλυψη του μέσου όρου σε άσκεπτο χρόνο (ακαριαία), π.χ. βλέποντας ότι η σελήνη έχει συνεχώς στραμμένη την ίδια φωτεινή πλευρά της προς τον ήλιο, και βάσει του ότι ο ήλιος φωτίζει), αποδίδει τη φωτεινότητα της σελήνης στο φως του ήλιου.
Τυπική διατύπωση:
Προκείμενες
Αν ένα σώμα έχει στραμμένη μια πλευρά του σε μια φωτεινή πηγή (σε ένα αντικέιμενο που φωτίζει) τότε φωτίζεται δανειζόμενη το φως της φωτεινής πηγής
Η σελήνη έχει συνεχώς στραμμένη την ίδια πλευρά της Α στον ήλιο
Ο ήλιος είναι φωτεινή πηγή
Συμπέρασμα
Η πλευρά Α της σελήνης φωτίζεται δανειζόμενη το φως του ήλιου

Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά και να θυμάστε.

Αν δεν πιστεύετε σε κάτι δεν πάει να πει αυτό το κάτι ότι δεν υπάρχει!!!!

INVISIBLE LYCANS TEAM!!!

 

 

 

 


8 σκέψεις στο “KOΣMOΣΚΑΦΟΣ ΣΤΑ-ΓΥΡΟ ΕΨΙΛΟΝ – ΤΟ ΟΡΓΑΝΩΝ ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ!!!!

  1. Είναι ένα έργο ιδιαίτερα δυσνότητο και δύσκολο, και φαίνεται πως από ένα σημείο και μετά ο συγγραφέας διαχειρίζεται έννοιες που δεν γνωρίζει, ενώ αναφέρονται νέα σωματίδια και νέοι φυσικοί νομοι σαν να είναι ποπ-κορν…δύσκολο να το δεχθεί κάποιος άκριτα. Έχω ένα αντίγραφο αυτού του έργου, το οποίο είναι από φωτοτυπίες μάλλον του πρωτότυπου, καθώς φέρει την υπογραφή του συγγραφέα, αλλά δεν έχει αριθμό αντιτύπου. Είχαν κυκλοφορήσει από χέρι σε χέρι, πολλά χρόνια πριν εκδοθεί το βιβλίο. και φαίνονται οι διορθώσεις του συγγραφέα που έχει κάνει από πάνω με στυλό..σε αυτό που έχω υπάρχει η σελίδα 202, οπού αναφέρεται στον Επιμενίδη και τα απίστευτα και εντυπωσιακά που γράφονται γι’αυτόν.
    Το έψαξα λίγο μήπως λείπει κάποια άλλη σελίδα, αλλά δεν νομίζω. Αν θες saman ή όποιος άλλος μπορώ ευχαρίστως να στείλω μια φωτογραφία από αυτήν τη σελίδα…

Αφήστε μια απάντηση